Bir su kaynasın tenceresinde
Varsın tezek koksun ocağı
İsterse geçilmesin çamurundan sokakların
Değil mi ki bastığım yer bir vatan toprağı
İşte o yerlerde ben varım
Öğretmenim ya bir yerinde vatanın!..
Ben bir fidan olsam yâre karşı
Yâr penceresi bana karşı
Her gece güller açsam yeniden
Sabahları gel eylesem ona karşı
Dalım değse fistanına şalına
Deli gönlüm aklım ile küsüştü
Gel de şu gönlümü kandır sevdiğim
Kor düştü özüme yandı tutuştu
Yetiş kül olmadan, söndür sevdiğim
Sarhoş yeller gibi naçar eserim
Yıllarımı verdim ömür tükettim
Bu kadar sevilmeye değer miydin?
Şu gönül sarayıma sultan ettim
Bu kadar sevilmeye değer miydin?
Ne zaman baksam gözlerine
Bir keramet olsaydı
Sakalda saçta
Gittiğin berber salonlarında
Olduğun her tıraşta
Kestirip atar mıydın hiç
Geri ver aldıklarını benden
Geri ver aldıklarını giden ömrümden
Evimden, ocağımdan, memleketimden
Aldıklarını geri ver!..
Şu sönmüş ocaklardan, şu viranelerden
Kimler gelip geçti bu hanelerden
Bir es-salat okunur minarelerden
Neylersin; yolculuk buraya kadarmış
Görecek günler varken daha
‘Zamanla unutulur’ derlerdi
Oysa unutulmuyor anılar
Bana çocukluğumu geri verin
Giden yıllar, giden yıllar
Acı tatlı ne varsa tüm hatıralar
Bana çocukluğumu geri verin
Ne hanı buldum ne hancıyı
Bir garibim konmaya geldim
Bilmez eller içimdeki sancıyı
Ben derdime yanmaya geldim
Al al olur açarken güller
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!