Yareni yardan itmedim
Elin bağında ötmedim
Bile bile dert etmedim
Diken verdi gül eyledim
Özümde buldum ezeli
Sensiz geçen yılları, toplasam bir gün etmez
Bir günde çektiğimi, yazmaya ömrüm yetmez
Er seherde çağır hemen geleyim
Osman susadım de dağı deleyim
El alem gülerken ben de güleyim
Şu yalan dünyadan bıktırma beni
Hüda'dan başkası bilmez özümü
Sormadan bilirim on sekiz yaşı
Bir tas su çıkarır, sıksa her taşı
Belli ki bu günler dumanlı başı
Engin ovalarda geziyor Senem
Her gece
Kırmızılar giyerdin
Mevsim kış olsa da
Sen bahar gibiydin.
Göğsünü gökyüzü
Saçlarını bulut sanırdım
Yüce dağda, erimeyen kar idin
Zemheride, ocağımda nar idin
Fasılasız her soframda var idin
Yedim içtim seni, bitiremedim
Yokuşta yürüyüp düzde dursunlar
El ele tutuşup, yolu yorsunlar
Yüce dağ başına çadır kursunlar
Sevene dünyayı dar etmeyiz biz
Telli turna yalnız uçmaz
Eşini bırakıp kaçmaz
Mayıs geldi gülüm açmaz
Mardın kışı yakmış belli
Görmeyeli ele dönmüş
Rüzgârlar
Beni bulmalı şimdi
Sararmış yapraklarla
Doluyum
Yıldız yıldız
Düşerim yere
Âşıkların yüreği sımsıcak bir hanedir
Âşık insanı sever, güzellik bahanedir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!