Ben deniz, garip bir aşığım…
Aşk sofrasında sahipsiz kaşığım…
Kalpleri sevgiyle saran sarmaşığım…
Yaradandan ötürü, herkesle barışığım!
Delik deşik ettiler her yanımı…
Çekip aldılar damarlarımda al kanımı…
Henüz tıpta yokmuş derdimin tanımı…
Yar, sen beni ne dertlere saldın!
Lokman Hekim çaresiz kaldı…
Tohum toprağa düşer filizlenir aman
Ben toprağa düştüm, çürüdüm yaman
Filizler büyür boy başak verir…
Benim bedenim toprakta çürür, erir…
Bu nasıl bir dünya…?!
Sanki şu caddeleri, ne dolaştık ne yürüdük…
Sanki şu yerleri, ne gezdik ne gördük…
Acı tatlı günleri maziye gömdük…
Kâh ağladık, kâh güldük, biz yaşarken öldük!..
Şimdi her birimiz, ayrı ayrı yerlerde…
Seni sensiz yaşamak, çekilmez çile…
Yıllardan beridir avunurum hayalinle…
Bazı duygular vardır, gelmez dile…
Suskun bu dilim, o yüzdendir sevgilim…
Sensizliğin ne olduğunu yaşayan bilir…
Bugün ruhum ruhumda mevta...
Aklım karışık; duygularım arafta...
Bedenim kıyamda en ön safta...
Boynumda adın yazılı bir yafta...
Beni ölmekten beter ettin...
Yemin ederim, sorsalar bana,
dünyanın en güzel denizi gözlerin derim…
O deniz gözlerini öpmeden
ölürsem;
gözlerim açık giderim…
Gitme; yokluğun kara kışım olur...
Gidersen; hazan’a döner gençliğim...
Sensiz; bahar zemheri olur...
Seninle "zemheri" bile bahar sevdiğim.
Gitme; yokluğuna dayanmaz gönül...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!