İsmet Ülker Şiirleri - Şair İsmet Ülker

Git, git, sana git dememi beklemeden git…
Derdime dert eklemeden git…

Ardından bakarsam namerdim,
Benim bana yeter derdim git.

Allah o gözleri, sırf benim sana âşık olmam için mi verdi?
Görür görmez âşık oldum sana; içim yandı, eridi...
Seni bilmem ama bende tarifi imkânsız bir duygu belirdi;
Beynim kaynadı, aklım buharlaştı, gönlüm delirdi.

Göz göze geldiğimizde başladı bu amansız yangın...

Seni sevmek, benim için bir ilkti.
Sana olan sevgim zamanla birikti…
Ne mevsimler ne de geçen yıllar eskitti,
Seni sensiz yaşarken bir yanım hep eksikti.

Sen benim ilk gözağrım, eksik yanımdın.

Büyük balık olup, küçük balığı yutanlar…
Devleti soyup, yükünü tutanlar…
Komşusu aç iken, tok yatanlar…
İnsafınız kurusun, gözünüzü toprak doyursun!...

Memleketi parsel parsel satanlar…

Gözlerin uçurum, bakmaya korkuyorum…
Bakma sakın, tepetaklak yuvarlanıyorum…
Yara-bere içinde, derman arıyorum…
Gülüşlerin sür yaralarıma; aşkından ölüyorum.

Bin yıl boyunca çalmasa da kapımı ölüm…
Yaşamak istemem, sensiz ömür bana gereksiz, gül'üm…
Seninle bir ömre bedel benim her anım…
Sensiz her nefeste binlerce kez ölürüm…

Sensizlik; yaşamak değil, sadece nefes almaktır…

Hasret yeli esmesin dalına, yaprağına…
Namert eli değmesin gönül toprağına…
Bahar seli sürüklesin seni aşk otağına…
Mutluluk yağmurları ekilsin bahçe bağına!..

Üzülme, sevdiğim, her şeyin bir sonu var…

Gözlerin uçurum, coşa coşa yürüyorum…
Her bakışın acil durum, koşa koşa geliyorum…

Sözlerin bal mı yavrum, tadına doyulmuyor…
Gülüşlerin bahar sanki; beni benden alıyor…

Sabahlarıma güneş gibi doğan gözlerin,
Beni mutluluğa boğan aşk dolu sözlerin,
Hele baharları kıskandıran o gülüşlerin,
Her mevsim çiçek açar gönlüm seninle…

Uğramaz ömrüme ne güz, ne de kış,

Kapımı çalan olmadı,
Hatrımı soran olmadı,
Arkamda duran olmadı,
Sen öldükten sonra.

Resimlerimize bakar dururum,