Çocuk parkı misali geldi dünya bana
İçinde farklı oyunlar ve oyuncaklar içeren
Metafizik objeler hapsoldu bedensel cana
İmitasyon oyunlarla zamanlarını geçiren
Kopyalanırken ahir sayfasına kromozomlu gen
Bir oturumluk, dünyamsın sandalyem
Yaşamımda ki en büyük hediyem
Yıllarımı dakika, dakika yaşadığım
Ve kitaplaşmamış olan bir hikâyem
Dört mevsim, dört tekerlek taşındım
Sözünü ettikçe anıların
Basıyor beni hep ter
Haklısın, biliyorum
At sevdamı, yere ser
Benim için kalbinde
Kaldıysa bir noktalık yer
Şiir
Gözüme kaçan bir çöp
Beynimi açan bir olgu
Yazan eli bir kez öp
Her kelimesi anlam dolu
Son kez ısıt ellerimi
Avuçlarında
Ve son kez bak
Yeşil gözlerinle
Kalbimin derinliklerine yazacağım adını
Rüzgar gibi geçti ömür
Sinelerde aşk yarıkları
Çoktan koptu fırtınalar
Etrafta ömür kırıkları
Rüzgar gibi geçti ömür
Yeşil beyaz renklere hastaydı, şakir
Maç kaybedilince sürekli yastaydı, şakir
Galibiyet anlarında sevinçte ustaydı, şakir
Şakir gibi bir şakir görmedik, emin olun
Düğünü vardı Şakir'in, bir de o gün maçı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!