İsmet Can Şiirleri - Şair İsmet Can

İsmet Can

Detaylar bütünüdür, hayatın tüm ayak sacı
Küllese de yürekleri, uçup gitmez hiçbir acı
Geri getirmez mutluluğu, ağlasa da ana bacı
Yaşamamalı acı sinede, edilmese de baş tacı

Faniler yolcuyken sonsuza, soğuk ecel hancı

Devamını Oku
İsmet Can

Yıl bin dokuz yüz on iki, aylardan Nisan
Titanik’e yolcu dolduruldu binlerce insan

Herkes diyordu; bu gemi asla batmaz
Batmak bir kenara yan bile yatmaz

Devamını Oku
İsmet Can

Sözünü ettikçe anıların
Basıyor beni hep ter
Haklısın, biliyorum
At sevdamı, yere ser
Benim için kalbinde
Kaldıysa bir noktalık yer

Devamını Oku
İsmet Can

Bir oturumluk, dünyamsın sandalyem
Yaşamımda ki en büyük hediyem
Yıllarımı dakika, dakika yaşadığım
Ve kitaplaşmamış olan bir hikâyem

Dört mevsim, dört tekerlek taşındım

Devamını Oku
İsmet Can

Gittiğin o gün bende deprem oldu
Yolunu gözlemek kaderim oldu
İstemesem de göz pınarlarım doldu
'Özlüyorum' de tırnak içinde

Gurbette ki hasretin bende azarken

Devamını Oku
İsmet Can

Rulo bir beze sardılar aşkı
Asırların dipsiz ötesinde
Güneş Tanrısı RA gibiydi şavkı
Söndürüldü karanlık örtüsünde

Tümülüsün giriş kapısında başladı, aşkın tarihi

Devamını Oku
İsmet Can

Sabahın ilk saatleriydi
Hala devam ediyordu yağmur
Geceden beri
Küsmüştü içi boşalan bulutlar
Sevindirmişti yeri

Devamını Oku
İsmet Can

Ruhumu sıkıyor, yalnızlığın
İşte bu, en büyük sıkıntım
Üstüme geliyor duvarlar
İşte bu, enkazda ki yıkıntım
Bir işaret verseydin duvarların ötesinden
İşte bu, beklentidir tek takıntım

Devamını Oku
İsmet Can

Üveys adında bir çoban yaşardı; sıcak Yemen diyarında
Takva noktasında yemen\'de kimse yoktu; onun ayarında
Yaşlı ve hasta annesine hizmet etmekle geçerdi; ömrü
Az kazançla çok hayır yaparak, geçinirdi tam kararında

Her daim konuşurdu; ayet ve hadis dayanaklı sözüyle

Devamını Oku
İsmet Can

Toprağın zerresinden, güneşe
Yeşeriyor gülümseyerek, gülüm
Ve ufkun ince çizgisinden, göz kırpıyor
Zümrüt yeşili ölüm

Turuncuya çalıyor, sarılar

Devamını Oku