Bir fener ışığı indirdim karanlık denize,
Tıpkı bir ip merdiven gibi derinlemesine,
Belki tutunup çıkarsın diye sulardan
Ipıslak bir denizkızı gibi;
Üstün insan,
Altın balık.
Kusursuzsun, bütünsün,
Her çiçekten üstünsün,
Gül ki neş ‘e dökülsün
Üstüne çimenlerin.
Sana bakmak büyük haz,
Dün gece
Yine sokaklarda sabahladım,
Yine gözlerim yaşardı
Islak kaldırımlarda,
Sen yine o uzaklaşan gemideydin,
Bilcümle alem uykularda.
Akşamlar alıp götürüyor seni benden,
Bırakıyor beni bir başıma her geçem gün, yeniden,
Bilcümle kapılar kapanıp duruyor yüzüme,
Bilcümle ışıklı pencereler,
İki elim öylece kalıyor iki böğrümde,
İki ayağım bir pabuçta
Neden benzetiyorum bu kavağı sana?
Senin gibi narin ve zarif olduğu için mi?
Yaprakları parladığı için mi saçın gibi,
Bedeni dal gibi, zirvesi hilal gibi olduğu için mi?
Senin gibi salındığı,
Benden kaçmadığı,
Toprağına, taşına kurban olduğum Türkiye ‘m,
Gelinlere benzetir gözlerim, aklım seni,
Sırmalar, teller, duvaklar içinde,
Edirne ‘den Ardahan ‘a kadar uzanan fidan gibi boyunla,
Isparta gülleri, Antalya turunçları kokan
Bedeninle,
Gönlüm hüzün doldu yine,
Üzülürsem ayıp mıdır?
Acı çöktü yüreğime,
Üzülürsem ayıp mıdır?
Binbir türlü bühtan etti,
Ömrüm kısaldıkça günüm değerleniyor,
Her günüm Reşat Altını değerinde anam-babam,
Doğan güne boynum eğri,
Batan güne eyvah ki; eyvah…
Geleceksen, artık gel uzaklardan,
Ne olacağı belli mi
Yüzün sedeften parlak,
Parıl parıl parıldak,
Şakır şakır şak şakrak
Kahkahalar at yine.
Sesin sulardan berrak,
İnsan bu dünyada yalnız konuktur,
Ağaçları armuduyla yutmayın.
Köz yiyenin ciğerleri deliktir,
Develeri hamuduyla yutmayın.
Dünyamızda herşey bağlı hesaba,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!