İsmet Barlıoğlu Antoloji.com

Prof Bayraktar Bayraklı Münker Nekir' in Kur'an' da geçmediğini bildirmekte ve de sorgunun, ölüler diriltildikten sonra ahirette gerçekleştirileceğini bildirmiştir (Yazmışrır.) .
Bakınız: 15 Ağustos 2012 Haber Türk Gazetesi, kendi köşe yazısı, bir okuyucusunun sorusuna verdiği cevap...

Ölür

Sakın zehir gibi güce güvenme;
Ormanlar kıralı aslan da ölür.
Yırtıcı kaplanım diye gerinme;
Böğürüp kükreyen kaplan da ölür.

Aldanma gördüğün düğün derneğe,
Üzülme yediğin yağsız yemeğe,
Aldırma yattığın çuldan döşeğe;
Atlas yataklarda yatan da ölür.

Gam yeme çarığın yırtılmış diye,
Gam yeme tozların atılmış diye,
Gam yeme makamlar tutulmuş diye;
Sarayda çalımlar satan da ölür.

Kaldı mı Süleyman fani dünyada?
Hazine sahibi bir Karun ya da?
Ölüm her an hazır sabah, akşamda;
Servete-samana batan da ölür.

Padişahın sonu mezar, değil mi?
Yel esince toprak tozar, değil mi?
Bu dünya geçici pazar, değil mi?
Altın kantarları tutan da ölür.

İnkar kabul etmez, ölüm gerçektir,
Önünde-sonunda o gelecektir,
Süreler sonludur, hep bitecektir,
Deveyi yüküyle yutan da ölür.

En sağlam sarayın deliği vardır,
O delik ecelin kendi kadardır,
Kullar hep geçici padişahlardır;
Tahtlarda keyifler çatan da ölür.

Güvenme sarayım dağlarda diye,
Fermanım dolaşır bağlarda diye,
Namım iz bırakır çağlarda diye;
Namına namları katan da ölür.

Barlıoğlu der ki; boşa yaşama,
Bu dünya her zaman senindir sanma,
Biraz da senden ver, her şeyi alma,
Sağların da ölür, hastan da ölür.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) ’nun
Mühürlü Kilit isimli Felsefi Şiirler ‘inden ] 35-37/412)

ÖLÜM VAR

Sürme böyle kervanları arasız,
Bir mola ver, bu kumlarda ölüm var,
Koyma eli kızgın çölde devasız,
Uyanık yat, uykularda ölüm var.

Süs arama, giydirdinse kendini,
Su birikir sonra yıkar bendini,
Hazıra koy her solukta dengini,
Unutma ki bu dünyada ölüm var.

Çok doğurma; döl bakması zor olur,
Haram yeme; her lokması zor olur,
Çok mal alma; bırakması zor olur,
Kaçamazsın, her bir yanda ölüm var.

Tutma sakın yetimlerin saçından,
Göz yumma ki; yoksul ölsün acından,
Namusu ölç anan ile bacından,
Dört kapılı yıkık handa ölüm var.

Gönüllere gülden ince hürmet et,
Boş kafanı doldurmaya gayret et,
Büyüklerin ayağına zahmet et,
En kibirli, nazik canda ölüm var.

Her 'aczane' sözcüğünde 'cenaze',
Her bayatın arkasında bir taze,
Her arlının bir yanı da kepaze,
Korunaklı her meydanda ölüm var.

Kibirlensen sen kibirlen bilginle,
Bir elinle alsan ver bir elinle,
Kimseleri yaralama dilinle,
Her karada, her ummanda ölüm var.

Gireceğin önü sonu bir çukur,
Öyle çukur nerde olsa bulunur,
Bugün ölen bugün kabre koyulur,
Damardaki damla kanda ölüm var.

Barlıoğlu söyler bunu mantıktan,
Beden çürür, cevher çıkar kabuktan,
Bir örnek al her verdiğin soluktan,
Her sabahta, her akşamda ölüm var.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933 -2003) ‘nun
MÜHÜRLÜ KİLİT isimli Felsefi Şiirler’inden ] 51 -53/412)