İsmail Nerimanoğlu Şiirleri - Şair İsmai ...

düş kırığı
bir gülüş

can kenarı olsun
günebakan çiçeklerini seyreden
dîlimin yeri

tek perdelik bir oyun
oyun içinde
–duyun–
oyun
oyun beğler oyun
birbirinizin altını oyun

anılar kırık dökük
bir tebessüm çizik taşıyor
kanıyor
anıyor
yanıyor

Aylardan Cemâziyelâhir.
Yıl 1410
takvim yaprağı 23 gösteriyor!

Esmer günler düşer Bakū’ye.
Gönlüm düşer

hatırlamıyorum
kaç sözlük kullandığımı

en irisinden bir
kelimeye ilişir
bakışlarım

Gözlerin diyorsun
Yüreğim ağlıyor ondandır hüznü
Nemi kurumamış
nazarımın
Ötesi Leylâ
Yani sen

Kısa yol hikâyesidir bizimkisi
Kırıkları olmasa gönlün
Ağırlığında yükün
Odunları oda taşırken
Eğrisine tamah niye

bitermiş ömür
69 ile başlayıp 96 ile
bir kocakarı deyivermişti
anlıyor insan
koca–karıdan duyunca

ağlamak
bir hüznün belki de bir sevincin melodisi
duygular kaktüs kaktüs
imrenirken çocuklar
her oyuncak bir kavganın hatırası

ne çok soğutmuşlar insanı kendinden
bakınca aynaya
başlıyor monolog
akarken makyajı yanağından ağır olur
gönül yorgununa