Sen
ömrümün üç noktasına denk gelen
tanımadığım ten.
Serabıyken düş kokulu ömrümün
gül kokulu sandığımda anılarımdan
- kızıma
seni görünce dadığılıyor bulutlar
nevbahar kokuyor ruhun
bakınca gözlerine
günahlarımdan hicâb ediyor
ağrıyorsa başın bil ki hayattasın
geç kalmamışsındır
hiçbir şey için
geriye düşmek ümitsizlik verse de insana
bazan daha ileri sıçramak için
bir şarkının
kalmışsa nağmesi yüreğinde
siper almış ayrılık
ölüm
namlusunda
sevgimiz filizlenecek
sonsuz bir bekleyiş benimkisi
ufka takılan hayallerim
gemiler dönerken geriye
ellerim bir tualin fırçaları gibi
dokunurken denizin ses/sizliğine
Ödünç versem kendimi
Hüzne banılmış kelimelerimi
Ayıklar mısın
Ayıkmam için
Sonra tuvalime dokunsan
nedense
-di'li geçmiş zamanları sevmiyorum
şimdiki zamanda yaşamak varken
-miş, -muş'lu halleri de...
ne öyle
masal dinler gibi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!