vagonundayım ömrümün
en son kompartımanında
katar katar dağlı, karlı ovalardan geçerken
kampanaları çalar
göğü simsiyah dumanı kaplar
lokomotifin
Kentsel dönüşümler yaşıyoruz
Kalabalıkları sefertası apartmanlara gömüp
Yalnızlıklar ekiyoruz.
Düşsel devinimlerin
İmgesel fakirliğin de
Bir koca çınar kalkar bu şehirden
Ezelden ebede
…ve dört inanmış adam
omuzlarda babam
Dokunmayın bam telime
bir elif miktarı uzat
okurken isimdeki a harfini
diline değsin dilimdeki incelik
y'ye çalan sana bulanan bir hâli var
öznesinde adın
yükleminde ben varım
- cemil meriç'in hatırasına
bir akşamüstü
yemekten sonra kahvenin yanında
kahvedeki köpük tadında seni anmak
buğulu camı ellerimle silip
Yola revan olmuş ise göz
Beklenendir bekleyen de
Eski bir kartpostal notu
Düşmüşse dudaklardan
Ne çok anı barındırır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!