İsmail Akyüz Şiirleri - Şair İsmail Akyüz

İsmail Akyüz

İmkânsız düşlerin içinden firar eder uykularım
insafsız bir umuda teslim olur hayallerim
hasretin sessizce sarar her yanı acılanırım
ne yapsam fayda etmez bir çıra gibi tutuşur yüreğim
yine duman olur başım yine nefes nefes yanarım

Devamını Oku
İsmail Akyüz

Yoruldum gidiyorum artık
unutmasın beni başı bulutlu hayaller
solmasın kendine çiçekler
gidenlere yakılmasın türküler
tutulası bir güzel sevdaydık
sakıncasız bir hayatı yaşadık

Devamını Oku
İsmail Akyüz

Bir gün sıram gelecek benim de
her insan gibi hiç istemesem de
olmaz desem de boşa
hükmüm kime geçmiş ki ölüme de geçsin
bilmek de mümkün değil sürem ne zaman biter gelirse
de

Devamını Oku
İsmail Akyüz

Aylardan şubat telaşlı bir cumartesi akşamı
peşimizi bırakmayan ısrarlı bir soğuk
caddeyi dolduran sıradan insanlar
yüzlerin saklayamadığı çıldıran arzular
kimsenin fark edemediği garip bir uğultu
kendini unutturmak isteyen yorgun yağmur

Devamını Oku
İsmail Akyüz

İşte akşam oluyor yine geceye yakınım
güneşin batışı kadar sessiz ufka bakışım
birazdan hiç düşünmeden çöker karanlık
ay ışığı doldurur gökyüzünü yıldızlar görünür
yüzüme yeni bir sevecen gülümseme yayılır
küçük sevinçlerim beklemeden kendini büyütür

Devamını Oku
İsmail Akyüz

Yaşam ve ölüm
aşk ve yalnızlık
uğuldayan rüzgâr
uçuşan yapraklar
soğuk bir güneş
buza dönen yüreğim

Devamını Oku
İsmail Akyüz

Kadınlarım,hayatımı paylaşanlarım
deli aşklarım huzur bulduklarım
korunmasızlıklarım sevdalılarım
fırtınalarım süt limanlarım
belki beni hatırlarsınız
ve bağışlarsınız umarım

Devamını Oku
İsmail Akyüz

Hiç bir zaman istemesen de
geçirmesen bile içinden
gidebilirim sanırsın yine de
sanırsın ki söküp atmak kolay yaşanmışları
sanırsın ki o kokuyu unutursun
unutabileceğini düşünürsün o saçları

Devamını Oku
İsmail Akyüz

Resimler çiziyorum beyaz kâğıtlara
özlenen o kadının kapkara saçlarını
sevmeyi unutan bir adamın hüzünlü bakışlarını
eskimiş bir teknenin yalnızlığa yelken açışını
kayıp bir hayatın sorgulanışını
ne varsa içimde sessizliğe uçup giden

Devamını Oku
İsmail Akyüz

Kimseyi iplemeyen bir karamsarlıktı
sessizce usul usul üstümüze sinen
yarım ayın ışıltısı hüznünü gökyüzüne vururken
talihsiz bir çocuğun acınası umarsızlığı
ağlayan şiirlerin gözyaşlarına karışıyordu
biliyordum gök kuşağı da tükeniyordu kendi kendine

Devamını Oku