titreyen alevin içinde
mum gibi eriyen iki insan
onun hayali ve ben
korkutan ve seven
hiç ayrılmamacasına
hadi acı çektir bana
mutluluk şairleri öldürür
bu olsun bahanen
sen hiç durma yap kaprislerini
geç dalganı aşkımla
hadi acı çektir bana
suskun gözlerinden damlayan kanlar
ateş olup etrafımı sarıyor
alevler arasında kalmış akrep gibiyim
son zehrimi kalbime akıtmadan önce
hadi bir şey söyle
ıslanmak vardı ya şimdi
sırılsıklam sokaklarda
bir haziran yağmurunda
şimşekler çaktığında
aşk kıvılcımları geceye düştüğünde
en büyük kumar şu yaşamaktır, dedi
hayat kocaman bir masa
ve etrafı insanlarla çevrili
kimi gerçekleriyle burada
kedi’ye…
Eylül'e veda.. tam da sonbahar başladığında
bu bir rüya.. ne ruha, ne de kalbe sığmaz asla
bazen aşk
bir erkeğin bir başka erkeği sevebilmesidir (ıyyyy)
bazen aşk
bir kara canlısının su canlısı ile yaşamak için savaşabilmesidir
sensizim acının ateşinde yanar yüreğim
hiçbir yere gidemeyecek kadar mahkumken sana
sensizim yokluğunun zindanında üşür ellerim
bilemezsin kaç savaştan çıkmış da gelmişim
dokunsam kaybolacak hayal gibi olsan bile
mesela bir baksaydı kalbime
görecekti, her nefes alışta
her cana can karıştığında
yaradan dökülen kanın
kime doğru aktığını
gece yarısı
ve soğuktan üşürken yıldızlar
sokak ortasında sabahı bekliyor çocuklar
öte yanda, gün doğmayan vicdanın sahipleri
sonsuz gecenin kuş tüyü yatağında uyuyorlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!