tüm dünyanın bildiği bir sır gibi
saklamalı bazen
güneş gibi mesela
herkesin gördüğü
ama kimsenin yanına varamadığı
öldürürken biraz daha merhametli ol istersen
parmaksız ellerim kanıyor kalbini ararken
nasıl da korkuyorum bilemezsin
yok saydığım o şeyden kaçarken
gölgeden bir ben kapanıyor ayaklarıma
bu şiir
yokluğunun cehennemine dair
yaktığın ateşte yürür
ve üşür ayaklarım
hayalin buzdan bir dağ gibi
parça parça yıkılır
saatler hariç
zerreden küreye
her şey tersine akıyor
benim gibi
kainat ruhunu arıyor
hiç kimse bir başkasında bulunmuyor
Gece bir ay sundu bana
Bir dolunay
Tüm karanlıkları aydınlatan
Göğün yalancı yıldızlarını söndüren
Pörsümüş aşkları gün yüzüne çıkaran
bir şiir yaz benim için
kan damlasın mısralarından
tın tın dökülsün canım
hece hece yok olayım
varlığına karışıp da can bulayım
uykumda ölmek isterim
rüyamda sen varken
geceden elbiseler içinde
karanlığın en zifiri yerinde
tüm renkler solmuşken
ışığına dokunarak
bir güneş yılı olsaydı da ömrüm
hep senin etrafında dolansaydı gönlüm
bir seni sevseydim, bir seni düşleseydim
baktığım her yerde sadece seni görseydim
ama neylersin, kalbim sürgün
rüya’…
kırmızı damlalarla ıslanır
hasret toprağında büyür aşk gülleri
yıllanmış anılar gibi dikenli
dokunuversen titreyiverir hislerin
hayatımın çöllerine yağmur olup düştükten sonra
hani tüm güllerimi borçluyken sana
yokluğunu aklımdan bile geçirmemişken daha
hani hiç hazır değilken sensizliğe
unut diyorsun ya bana
işte bu yüzden bir sana düşmanım, bir sana aşık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!