İrfan Bakırcı Şiirleri - Şair İrfan Bakırcı

demli bir yalnızlıkmıydı yine payımıza düşen.
yada aynı yalnızlıkta paylaşımcılar mıydık,
bir eski ağustosa dargın.
alışkınız galiba ani kararların kurbanı olmaya,
haklısın ümitlerimiz yalnızlığımızdan da yılgın..

tarifi yok aklımdan geçenlerin
ne geçmiyorki
beynimin fikre dair kılcal damarlarından
içimde bir garip ılıklık duyuyorum
yüreğimde eşsiz burukluk
sevdiklerim birer birer gidiyor

konuşmak kadar susmakta kaybettiriyor adama
yada susarken anlatamamak.
ölmek kadar yaşamakta kaybettiriyor adama
yada yaşarken oralı olamamak.

hangi çağrıya kulak versin şimdi bu yürek

aşk...
seni üç harfe sığdıramıyorum
ve boşuna galiba bunca yıl yazdıklarım.
doldu artık miadı cümlelerimin.
yazamıyorum.

sığıntı kalmışım.
bir beslemeyim umudun koynunda.
gün dönmüş,
bahar gelmiş kimin umurunda.

yeniden bahar gelse ne yazar.

sebebimsin...
oldu bitti bir günahın iki suçlusuyuz biz.
yüz hatların bile fikrimden silinmişken;
neden hala seni düşündüğümü anlamıyorum.
geceye dalınca gözlerin düşüyor aklıma
o kesif karanlıktan, kurtulamıyorum.

birazdan unuturum seni.
gider birazdan adın dilimden.
hayalinde gözlerimden
umurumda oluşundan değil bu anış.
artık seni barındırmıyor bende hiç bir yakarış.

sesinde bir yalnızlık rutubeti
ellerinde acemi ılıklık
mavzeri tutukluluk yapmış bir kaçaksın
rüzgarından iltica bir sevdanın
aşkın zayisinde,zayisinde bir başka dünyanın

yarın sende öleceksin.
baki kalmayacaksın kimse gibi dünyada.
yüzün varmı.
bir şey yaptınmı birisine gurur duyacağın.
yada bir çocuğu güldürdünmü bir tebessümle.
bir köpeğe su içirdinmi elinle

öyle bir gittin ki
yetim kaldı martılar.
ağlaştılar sahil boyu
seni aradılar.
sonra kırlangıçlar üşüştü çığlıklara.
henüz mevsim bahar değildi oysa.