İrfan Bakırcı Şiirleri - Şair İrfan Bakırcı

yine düşersem karakollara
yine üstüm başım perişan gelirsem kapına
hele birde ıslaksa yanaklarım;
affetme,
yanıma kar olsun yaptıklarım.

bir gün son olarak vurulduğumda
bir köy meydanında
yada bir eşkıya baskınında.
dudaklarımdan sızan sondamla kanımla adını yazacağım.
adını yazacağım
zebun adımların başkoyduğu dağlarımıza

bi bakarsın akşam olmuş bir gün daha.
bi bakarsın yıldızlar düşmüş saçlarıma
bi bakarsın annem beni sormuş anka kuşlarından.
bi bakarsın ben yokmuşum bırakığın yerde.
bi bakarsın yol almışım
seni ve herşeyi bırakıp geride.

gece sağanak yağıyor üstüme karanlığını,
aydınlık yar göhsünde müebbet.
fermann çıkaran yok dermanıma,
bir gün bu saltanat yıkılır elbet.

suça iştirakim sevdadan yana.

bir hüzün gizlidir ardında
bakma gözlerime kahrolursun.
bir umman gizlidir aslında ama
dalma ne olur,boğulursun...

hem bak sonbahar geldi.

sen bile bilmiyosun ya
kim bilsin ne haldesin
boş ver be can
kimseler bilmesede
candan öte gönüldesin

senmiydin o telefondaki
unutmuşum nefesinin sesini
bari biraz daha uzun süre dinletseydin sessizliğini...

senmiydin o kapıdaki
unutmuşum ayak sesini.

sokağındayım gecenin bir yarısı
kapındayım yüreğimde bir eski sevda yarası

çok zamandır caymışım sevdandan
çoktan kesildi sensizlik yaramın kanı
kapına gelişim zaruretimden

yitirdiklerimin yanına senide ekledim.
yitik bir ilkbahar gecesi.
kader desem değildi
yazgımdın biliyordum.
her ne kadar ayrı olsakta seninle
adını yüreğimden silemiyordum.

beni azat et gözlerinden
vur bir kıyıya kurtul benden
benim hayatım baştan sona kahır.
ben doğduğumdan beri hüzünlerimle yaşıyorum
gözlerinin mavisine dalıp
onları kaybetmek istemiyorum