Yayı gevşek çekince ok yara varmaz elbet
Gözlerin ressam olsun tuveli iyi izle
Bu sevda miras kalmaz kendin güzelce gizle
Birer oktur müjganlar vurulacan nihayet
yaprak kıvrımında krizalit düş
yorgun düşüyor hevesimiz
bizim aşkımız belletti bize
bu aşk için hür oldu kalbimiz
rüzgar kadar hem eski hem taze
Bu balıklar ve kuşlar ki
Ilık bir sükûnete razılar
Biri gök biri derya içre
En dipteki gümüşi balıklar
En tepedeki kartallar
İyi anlarım suyun sesinden
Her pınarın bir türküsü vardır
Çıkın silkelerdi dağlara
Annemin kuşlarla çok öyküsü vardır
Biraz kılçıklı olurdu arpa ekmeği
Harikuladem benim; sende ne meziyet var
Dilimi yuttum şu an; la’li bir keyfiyet var
Ak gerrdan cenahında, bu nasıl bir hazine
Envai mücevherat; türlü türlü ziynet var
LEYLA İLE MECNUN
Dicle boylarında böğürtlen, çörek otu, ıtır çiçeği toplayıp etek etek, papirüs (kağıt) imalatı ile geçimini sağlayan ailesine katkı taşıyordu Leyla,
Leyla’nın annesi, papirüs imalatı için yaktığı kazana kızının toplayıp getirdiklerini usulünce karıştırıp, kaynatır sonra da ilgili kalıplara dökülerek papirüs imal edilir, satar böylece bir parça ekmek yerlerdi.
Leyla, Kays’a olan ilgisi nedeniyle ailesi tarafından okuldan alınmış, annesinin dizinin dibinde ev işlerine yardım ediyor, Dicle vadisinde gün boyu çiçek topluyordu.
Leyla; torba torba getirdiği çiçekleri; annesinin altını yaktığı, kaynayan kazana atarken; attığı böğürtlenlerin çoğunu ısırıp kazana atardı, attıkları papirüs olunca şayet Kays’ın eline geçerse dudak izlerini okur diye.
Yumruğumuzun altından
Fırlar giderdi soğan cücüğü
Taşa serilirdi bizim çıkınımız
Muradımızı alırdık ayak üstü
Kuşlar toplardı kırıntılarımızı
Tam da sardım gidiyorum yükümü,
Aldım alacağımı, bende yer kalmadı lili
*
Bir ara teşrif eyle, anlatayım öykümü
Bu sevdalar, ayaküstü anlaşılmaz lili
*
Gözlerin şulesi yeterdi bana
Acep biz niye böyle olduk Lili
İnsanlık uzak düştü insana
Acep biz niye böyle olduk Lili
Birlikte açardık kollarımızı
bulut kara,kar beyaz
kara koyun sütü gibi
kimi diyor kar yağışı
kimi diyor aşk serpişti
limon ekşidir ama
çiçeği hep kar beyaz
-
Hasan Turgut
-
Naime Özeren
Tüm YorumlarSizi sarıkaya şiir söleni de tanıma ve şiir kitabınızı okuma fırsatım.oldu çok değerli ve çok kaliteli bir kişilik ve ruha sahipsiniz değerli üstad adıma imzalamış olduğunuz SIR SIZINTISI hala baş ucu kitabım olarak manevi bir degerde ..selammsaygim dualrimla değerli kalem
Bu, muhteşem bir şiir değerli dost.Sır, gizdir. Bir zerresi bile sızsa artık sır olmaktan çıkar. Ama iyi ki sızmış ta dizelere dökülmüş, bizlere kadar ulaşmış.Sanki, ustalar yazarsa işte böyle yazar diyordu şiir, okurlarına.Kutlarım güçlü kaleminizi ve yüreğinizi...Diğer şiirleriniz gibi bu şiiriniz ...