İlhami Bulut Şiirleri - Şair İlhami Bulut

Yukarıda Allah, Allah’tan aşağı Devlet,
Bizim altımızdan fay geçiyormuş
AYDA,
Bir yuvamız, yavrumuz bir de oyuncaklarımız vardı

Üç günlük; bu dünyanın, kaçıncı günü bu gün;
Hangi eyyamın! Ela gözleri damlar şimdi
Mecal yoktur, defnine; bu hali pür melalin,
Bir kahkaha dibinde; oturmuş ağlar şimdi
*
Bir isim, düşer gider; tam ismin hizasından

Cenneti istersen ayak dibinde
Hem ana hem bacı hem yardır sana
O ne letafet var tatlı dilinde
Yavrum derken nasıl sarar insanı...İlhami Bulut...Elazığ..
*
Yuvanın bekcisi erkeğin eşi

Naz kapıları kapandı
Dışarıda kaldık sanki
Niye böyle harabe olduk
Çatık bir kaş bile yıkar bizi

Garip kalmak için meğer

Semtine uğramam artık
Sen bu aşkın harcı mısın
Çattık ama iyi çattık
Kalbimin belası mısın

İçin için aşkla yanar

Bana bir şiir yap
Redif rengi olsun teni
Mısraların en ücra gölgesinde
Sere serpe göreyim özlediğimi
Usul usul dolanayım mısralara
Duraklı olsun kıtalar arası geçişim

acep bazen insanlara mı kızar bu gökyüzü
gerçi kuşlar da bahar renkli bir bahçe arar
gümüş tüllü perde ardında gördüğümüzü
usulca kapatır buz desenli buğulu aynalar
*
senin kudretli bir bakışınla sevdiceğim

kartopu gibi olmuş çiçeklerle
kar topu oynuyorum kalbimle
rüya tadındaki gençlik kıyılarımda
kartopu oynuyorum kalbimle

Leyla uyruklu bir sevda

Nerde bizim bu ozanlar
Niye coşturmuyor artık bu hayat bizi
Kumdan ev yapan çocukları
Türkü yapın bari

Hüznümüzü alacak şarkılar söyleyin bize

Bir subaşı bile yok bu şehirlerde
Derya gibi bir damla taşır müjgan
Çürük ip gibi kırılırdı hıçkırıklar
Başparmakla silerdik hüzünleri
Damla damla damlardık içimize
Halay başındakiler gibi gülümser