İlhami Bulut Şiirleri - Şair İlhami Bulut

Kınalı türküler söyler biz bize;
Dağ üstüne, dağı koyar giderdik.
Yarım ekmek düşer her birimize;
Acı bir soğana, dolar giderdik.

Ağır bir aydınlık düşerken aya;

elimi yıkadım artık şiirlerden
ve suyunu süzüyorum hasretin

bu ıslak aşkı kurulasın bakışın

Aç koynunu ey sevgili aşkınla sana geleyim,
Neşv ü nema bulup; biraz da ben güleyim.
*
Malül hale geldim, gönül kafesinde dura dura
Hal-i ahvalin sorup; bilvesile de; yüzün göreyim
*

Aşkın mı tadı kaçtı benim mi yoksa;
Şimdi yağmaz oldu o sıcak o kırmızı yağmurlar
***

Ateşe sevdalısın sen
gel göğsüme yasla soğuk yüzünü
Kardan adam değilim ben
beni yıkamaz
çürük ağaç sesleri

Bütün türküler bizden doğar
Bazen Fırat olur bazen Dicle
Aşkın gözesi bizdedir gülüm
Kimi Mecnun olur kimi Leyla

Aldın götürdün beni yine

Ela gözlerine kurban olduğum
Karacaoğlan’mı sandın sen beni
Huzurda el pençe divan durduğum
Mevlana, Yunus’mu sandın sen beni

hangi türküden çıkıp geldin sen
ki böyle sallıyorsun beni
*
bozulan ezberimde çentik izlerin
hangi kara sevdanın vebalisin sen
*

Gönül baharının gülü mü solmuş
Bülbül gam içinde gezinir durur
Ağaçlar gazelin libasın giymiş
Bir poyrazı etek savurur durur.

köpüklü muhabbet
bizden habersiz bir şarkı
sessizce girer aramıza
dil vurdukça yarılır mazi
köpürdükçe muhabbet
bir fincana sığar dünya