İlhami Arslantaş Şiirleri - Şair İlhami ...

Kahretmiş yıllara saçı ağarmış
İnsanın ömrünü o mu, sağarmış
Bilemem başına kar mı yağarmış
Zerreyi zevalde gören insanın

Oysa yüreğinde sevgi bir nehir

Emekli olunca sevindik boşa
Maaş isteyince gitmedik hoşa
Kırkında yetişti dert koşa koşa
Bakimi kalacak canımız beyler

Ölüm kıskacına aldınız bizi

Üç günlük dünyada cürümü neyiz
İçimde zan daim sanır kâr beni
Üç metre patiska aldığım çeyiz
Damalıyız görse tanır dar beni
………………….Dost yoluna kurban eyle ser beni

Bir dost mihman oldu gönül haneme
O gün muhabbete doyamadım ben
Dili badem arzı kelamı haktı
Yerine tek cümle koyamadım ben

Yarım asrı yarıp geldim bu güne

Kim bilir ne hayal üstüne kurdun
Gardaş yoksa sende emekli misin
Öyle boynu bükük baktın da sordum
Gardaş yoksa sen de emekli misin

Niye devlet bizi çıkardı gözden

SATIR BAŞI KAFİYE
1...Sihirli (A) LAR 6+5
Ah dostum o eski gençliğim nerde
Aynaya bakacak yüzüm kalmadı
Aramıza sanki çekildi perde,
Aslımı görecek gözüm kalmadı

Benzerin var mıdır devri alemde ?
Bir sevda şiiri gözlerin senin.
Beni sarhoş eder tek bir kalemde,
Bakiyi andırır sözlerin senin.

Berraktır yüreğin gönlüme huzur,

Aklım zengin cebim fakir
Hak yemedim nefsim bakir
Beyim beni görme hakir
Vicdanına sor ne olur

Erdemdir hak edip yemek

NE OLUR?

İştahım kalmadı yaşama dair
Dostlar bu halimi görse ne olur
Hani cana kıymet,vefa ve sair
Sevgi duvarını örse ne olur

1986 yılında geçirdiğim iş kazası neticesinde sazımdan uzak kaldım
dolayısıyla bu içimde bir ukde olarak kaldı
her şeyini sazıyla anlatan bir insan iken duvarda asılı kalması ağır gelmişti ve duygularımı bu şekilde ifade ettim.