İlhami Arslantaş Şiirleri - Şair İlhami ...

Derdest edip, aklım aldın, şaşırdın
Densizliğin, bildirmedin, ey gönül !!
Destan gibi, dilden dile düşürdün
Doğru dürüst, güldürmedin ey gönül
!!
Değer verdim, candan ayrı tutmadım

İçin için yanıyor özümdeki har benim
İçimde çiğlik varsa daha neyim kâr benim
İnsafsızın okunun bir ucu cana değer
İffetsiz zamaneye intizarım var benim

Iradı dostlarım gitti buradan
Irgat yok ekini biçsin şuradan
Islak gözlerimi görsün yaradan
Irakta kimsem yok göçemiyorum

Isındım buraya yüz yıldır vatan

Gözlerimi aldatsam, gönlüm haber anlamaz
Gem vurursam hislere can evim talan olur
Gönül suyum bulanır durulmaz kolay kolay
Gerçek olan sevdalar bir anda yalan olur

Gözümün bebeğinde yanan çırağ’ım söne

Kadeh tokuşturup bal börek yuttun
Utanmıyor musun sözden karadul
Fukaralar gibi oruç mu tuttun
Utanmıyor musun özden karadul
**********Çek git başımızdan tezden karadul

KALEMİN ZAFERİ

Bu gün sebebini bilmeden dolaşıyorum
gönül sarhoşluğunda mustarip.

Hayatın boşluğuna basıyor ayaklarım

Hissetmezse halkının nefesini boynunda
Gafleti barındırır iktidarlar koynunda

İktidarsız emeller gerçekten uzaklaşır
Adil olan adalet insana tuzaklaşır

Geldim geçtim topal atla
Görmedi dünyanın gözü
Üç çocuğum bir avratla
Görmedi dünyanın gözü

Ne bayırda nede düzde

Dünya yalan deyip küsen küsene
Lehe cennet yolu kesen kesene
Oturup övüyor hasan hasana
Yanıp tutuşmuşlar gılman aşkına
………….Bilmem ne denilir böyle şaşkına

Ben sensizim diyarda gurbet beni bağlıyor
Sana hasretim diye gönül kuşum ağlıyor

Dağlanıyor içerim derinleşti naçarım
Gece yıldıza aya hep sırrımı açarım