Bir gün Hallac-ı Mansur'a; aşk nedir dediler,sabredip bekleyin dedi,
Üç güne varmaz görürsünüz,o vakit aşkı alıp gül diye koklayın dedi.
Önce Mansur'un kollarını ayaklarını kestiler onun her uzvu Aşk dedi,
Astılar,bedenini o yine aldırmadı işte görüyorsunuz mevzu Aşk dedi.
Yakıp küllerini Hallac'ın nehre saçtılar her zerresi Aşkla Enel-Hak dedi,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta