Sık sık, eğlenmek için, acımasız tayfalar
Yakalar kanadından bu deniz kuşlarını,
Ürkütücü sularda gemileri izleyen
Yolcuların yıllardır dost arkadaşlarını.
Gökten inen tasasız, bu utangaç krallar
Güvertelerin üstüne kondukları zaman
Geniş kanatlarını sofuca bırakırlar,
Yorgun kürekler gibi, sular üstünde kayan.
Sen ey kanatlı yolcu, bir zaman ne güzeldin !
Bak gaganı dürtüyor hoyrat tayfanın biri,
Ya öteki, bilir mi bu hale nasıl geldin,
Topallayıp öykünüyor uçtuğun günleri.
Ozan, ey bulutlardan toprağa sürgün ece,
Oklara göğüs geren, dostu fırtınaların,
Yuhlarlar yeryüzünde, seni de, gündüz gece
Uçmana engel olur, ağır dev kanatların.
Kayıt Tarihi : 2.5.2001 10:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Baudelaire'nin başyapıtıdır!
Şairleri-aynı zamanda kendisini-yüceltmek için Albatros şiirinde yükseklerde uçan kuşu şairlerle özdeşleştirmiştir
Çevirideki ozan ile ece-kadınlar için kullanılır- arasındaki sembolik benzetme bu yüceltmeyi ifade etmek açısından yetersizdir.
Kendisi hakkındaki bütün düşünceleri gerçektir. Baudelaire kadar kanatlarını açtığı ve bir kere çarptığı vakit onun kadar yükseklere çıkan şair çok azdır.
ve muazzam kanatları yürümesine engel
Bulutlar hükümdarına benzer.
olmalıydı.
Tercüme şiirlerde asıllarındaki güzelliği ve ifadeyi muhafaza edebilmeye imkan yoktur
Baudelaire şiirlerinde ruhun samimi heyacan ve ızdıraplarını alışılmadık ve işitilmedik bir tarzda ifade ettiğinden bu zorluk diğer çeviri şiirlere göre çok daha fazladır ama bu çeviride son mısra atlanmış.
TÜM YORUMLAR (25)