Mutsuzluktan söz etmek istiyorum
Dikey ve yatay mutsuzluktan
Mükemmel mutsuzlugundan insansoyunun
sevgim aciyor
Biz giz dolu bir sey yasadik
onlar da orada yasadilar
Bir dagin çarpikligini
bir sevinç sanarak
En basta mutsuzluk elbet
Kasaba meyhanesi gibi
Kahkahasi gün isigina vurup ta
..........
Kayıt Tarihi : 21.9.2000 18:09:00
Şiiri Değerlendir
Telif hakları sebebiyle bu şiirin tam metnine yer veremiyoruz.
Bu şiir biraz "Bahçelerde maydanoz gel bize bazı bazı..." koşmasın benzemiş. Mevzuda bir mana bütünlüğü göremedim.
Acıyor...
Artık ne okusak acıyor acıtıyor be usta haklısın yeryüzünün neşesi yok göğe bakalım...
İnsansoyunun mükemmel mutsuzluk oyunundan belki de canımız acıyor..bütün söz vermelerin tarihçesine pusu kurmuştur belki de tezgahını..'sevgim acıyor' başka hangi usta sözde işlenebilir ki bu kadar dürüstçe..
Bir dağın çarpıklığını sevinç sanarak. Insan düşüncelerini zorlayan benzetme. Yenilerini bulmak için umut oluyor. Sevinç kaplıyor
akıcılığı mükemmel. Anlam bütünlüğü içindeki ahenk ve kafiye nefis.
BİR GÖZ ATTIM
Gönül dostu; Çok güzel şiir. Gönlüne sağlık. Kutlarım. Selamlar...
Mutsuzluktan söz etmek istiyorum
Dikey ve yatay mutsuzluktan
Mükemmel mutsuzluğundan insansoyunun
sevgim acıyor
Biz giz dolu bir şey yaşadık
onlar da orada yaşadılar
Bir dağın çarpıklığını
bir sevinç sanarak
En başta mutsuzluk elbet
Kasaba meyhanesi gibi
Kahkahası gün ışığına vurup da
ötede beride yansımayan
Yani birinin solgun bir gülden kaptığı frengi
Öbürünün bir kadından aldığı verem
Bütün işhanlarının tarihçesi
Bütün söz vermelerin tarihçesi
sevgim acıyor
Yazık sevgime diyor birisi
Güzel gözlü bir çocuğun bile
O kadar korunmuş bir yazı yoktu
Ne denmelidir bilemiyorum
sevgim acıyor
Gemiler gene gelip gidiyor
Dağlar kararıp aydınlanacaklar
Ve o kadar
Tavrım bir şeyi bulup coşmaktır
Sonbahar geldi hüzün
Kış geldi kara hüzün
Ey en akıllı kişisi gündüzün
sevgim acıyor
Kimi sevsem
Kim beni sevse
Eylül toparlandı gitti işte
Ekim falan da gider bu gidişle
Tarihe gömülen koca koca atlar
Tarihe gömülür o kadar
Turgut Uyar
şu sitede tam metin bir klasik okuyabilecek miyiz bir gün acaba..
ırgandi köprüsünde oturdum
sular çektim gölün göğsüne
doldu
ağrı, yanağındaki buğuyu sildi
yutkundu
hıçkırdı durmadan
safları dağınık çınarlar
yarasını bağlıyordu ki
gizemli sargılarıyla zaman
çekip kenara aldılar kenti
mükemmel mutsuzluğundan
TÜM YORUMLAR (31)