Hesapsız anlarımızın peşinden,
Israrla ve inatla koşarken biz,
Geride kimsesiz bıraktığımız,
Enkaza çevirdiğimiz yürekler,
Neden unutmak zorunda bırakılır?
Yitirdiğin umutların hayaliyle yaşarken,
Belki de bir gülün dikeniyle güleceksin.
Alıp götürürken senden birşeyleri hayat,
Geri de senden bıraktıklarına güleceksin.
Gözlerinin arkasında,
Benim hiç görmediğim,
Bilmekten çekindiğim,
Kimbilir hangi korkular var?
Benim için nemli ve ıslak,
Gönül kilidini aklın anahtarıyla açmayalım
Gönlün kapısı hassastır, onu kırmayalım
İçine girdiysek kapıyı yüze kapatmayalım
Akıl anahtarına Allah adıyla sahip çıkalım
Merhameti ve tevazuyu elden bırakmayalım.
Meğer ne kadar kolaymış gönlüm,
Sana bakıp da kendini görmek,
Dikende bir gül görmek gibiymiş,
Gölgene bakıp da bir güneş görmek.
İçimde esen ılık meltemlerim,
Sert ve inatçı rüzgarlarla dost.
Kırdığım tüm dalların acıları,
Gelip tam orta yerimde oturur.
Gönül yapmak gönüllerin işi,
Yar gönlüme gönül vermiş
Okuma yazma bilmez iken
Gönül onun ile dile gelmiş.
Yar bana gönlünü bağlamış
Başım göklere değmez iken
Seni bağlayan ip başkasını bağlamaz.
İçine sığdığın çuval başkasına dar gelir!
Seversin ama sevgin karşılığını bulmaz,
Hayat böyledir, gönüller hep ayrılığı bulur.
Bir tek hayale bağlı binbir hayalin olur,
Bir gönül yarasıdır,
El halinden anlamaz.
Derdin dostun iken,
Merhem ona vurulmaz.
Gah, düşer kalırsın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!