İbrahim Yılmaz Şiirleri - Şair İbrahim Y ...

Kalbin mi uzak bana
Yıldızlar mı sevdiğim
Yoksa ellerin mi
Yıldızlı bir gecede
Ay denizi öper
Ben hayalini.

Hiç yorma sen kendini aşkı anlayamazsın
Aşk kapını çalınca belki bir gün anlarsın
Bazı anlar vardır ki anlatılmaz yaşanır
Sabah olmaz gönlünde aşk ömrünü kuşatır.

Anlayamazsın aşkın matem dolu dilinden

Sen yılların içinden sıyrılıp geldin
Arkanda ırmaklar bırakarak
O ırmaklar ki sana akar
O ırmaklar ki bizi sular.

Nice özlemlerin vardı hayata dair

Ben geceleri seviyorum gülüm
Seni düşünmekten
Yorgun düştüğüm geceleri,
Yalnızlığımı bir yorgan gibi örten
Yıldızlar peteği
Geceleri seviyorum gülüm.

Bir bakıyorum
Dalgın ve sakin
Yelken açılacak deniz gibisin
Bir de bakıyorum ki
Umut dünyamı yıkan
Kayaları döven deniz gibisin.

Sevdiğin kadar sevilirsin
Sevildiğin kadar özlersin
Derin bakışlara kanıp ta
Dermansız dertlere düşersin.

Hicran ahtır vuslat kavuşmak

Hayatın uçurumlarında
Kucaklarken umutlar
Daralan sokaklarda sükûn bulur
Seni benden çalan sessiz yağmurlar.

Gül kokan yar ağlar içimde

Sana haber vermeden gideceğim bu şehirden
Sana damla damla gözyaşlarımı
Bir de sen dolu hatıralarımı bırakacağım,
Yeryüzünün herhangi bir yerinde
Örneğin, küçük bir balıkçı kasabasında
Seni bensiz, beni sensiz yaşayacağım,

Seni şehrin aynalarından geçirdim
Yaşanmamış bir sevda gibiydin
Bir gece yağmuruyla yıkadın
Bu şehrin kirlenen yüzünü.

Seni kaybolan yıllarım da aradım

hayatın gölgeleri çöktü üstüme
rüzgarların önünde oyuncak olmuş
mor bulutlarda vefa yok.
tek umut sensin içimde
ama sen,
çok uzaklardasın nafile.