İbrahim Yılmaz Şiirleri - Şair İbrahim Y ...

Gecenin sessizliğinde seni düşünüyorum
Dışarısı zifiri karanlık
Ay doğmuyor geceme
Senin karanfil kokan saçlarnı okşuyorum
Hayalimde gizlice.

İçimden kızıl bir gece akıyor
Yıldızlardan yüreğime
Her taraf seninle anlamlı
Her taraf seninle donanımlı
Yıldızlar ısıtmıyor kalbimi
Yüreğim elemli

gülü bülbülün hasretine bıraktım
seni demli akşamlara.
biliyorum sana ulaşmak çok zor artık
hayallerim olmasa.

AKÇAY-2006

sen hangi iklimin baharısın
kaç gece geçti aradan saymadım,
ağaçlar yaprak yaprak toprak oldu
sen dönülmez hasretin ufkunda mısın.

AKÇAY-2006

Ceviz ağacında asılı üç renk karanfil
İkisi kırmızı diğeri solgun ve sefil
Dereyi yalar gecenin soğuk yüzü
Anlatılmaz bir duygudur sensizliğin hüznü
Sensizliğe boş ver deme sakın
Şuramda hep sen varsın

Bekler o gönülde seni
Sabrın en güzel örneği bahtsız Yakup’un
Vaha gözelerinden su içer sahra ceylanları
Aya bakıp hasrete ağlar ebabil kuşları.

Sen sen diye atar bu kalp

Zalimlerin elinde
Ah benim güzel vatanım
Sabahsız karanlıklara gömüldün
Toprağa düşen çocuklar
Hiç güneş görmeden
Demokrasi havarilerinin elinde

Yıllar ne çabuk eskitmiş yüzümdeki çizgileri
Yalan dünya geri vermez mazide kalan günleri.

Döküldü saçlarımıza aşkın hazan yaprakları
Tüllenen akşam değildir hüznün hasret yangınları.

Hayallerimi anlatan bir masal gibi
Doğal sularda yansır bebek yüzün
Ağlatır sen dolu rüyalarımı
Hasret gecelerinde tatlı hüznün.

Benim bu yaralı kalbimden başka

Ne kahine inan,ne de kehanete
Adamın ilmi olsaydı
Önce faydası olurdu kendine
Ne budalaca bir inanış
Güya adam geleceği bilirmiş.