İbrahim Soyalar Şiirleri - Şair İbrahim ...

Ölürken ben yalnızlığımda
Sen yanımda olma! ...
Yalnız garip ruhlar olsun
Benimle sırdaşlığımda.
Savrulsun küllerim etrafa
Bedenimin olmadığı,

Sakın dönme yüzünü doğuya
Sefalet seni ürkütebilir,
Müziğin ritmine bırak bedenini
Yok et kendini çılgın dansla.
Sakın dönme yüzünü…
Sakın ha! Doğuya sakın…

Girdiğim uzun karmaşık kirli yollarda
Anladığım sadece dolaşırken pür telaşla,
En uzun yolun ucunda saklıymış meğer
Zamansızlığa ulaşılan en kısa dar yol…

O yollarda çıktım ben hepten zıvanadan

Bir yaz günüydü
Ve her yerde kar vardı,
Bembeyaz kar
Sımsıcak.
Beklerim
Yar gelmez

Sevgili Özgecan, koruyamadık seni…
Vicdanımıza yediğimiz darbe
Sızlatır yine sertleşmiş yüreğimizi…
Senin kanın akmakta her yerde,
Hepimizin vicdanında ve ellerinde…
Simsiyah ortaçağ karanlığındayız,

Dinle beni sevgili Ülkem
Şarapnel parçaları yüreğine
Tek tek saplanırken beni dinle…

Düşman pusu kurmuş yine
Ocağının tam orta yerine

Boşa akarsa su elbet
Kurur kaynak bir gün,
Onun için yazıyorsun
Hayatın çılgınlığına inat.

Yazdıkça yazıyorsun

Hey sen!
Dünyamızı yeterince kararttın,
Çekil artık önümüzden
Semiz oğlan.
Kalmadı geriye bir şey
Yeşili kızıla boyadın.

Katletmeyi çevreyi ve doğayı
Sınır nöbetiyle eş tutan
Bununla sonsuz gurur duyup
Hizmet kabul eden vatana,
Beyninin yerinde hortum taşıyan
Örümcek kafalı küçük adamlara

Yüreğimin içinde kanayan yara
Senin ateşin senin,
Beni ötelere savuran rüzgar
Fısıltında saklı senin,
Gökyüzünden beni çeken yıldız
Senin yumuşaklığın senin,