İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Gözlerimde tüten
Hayalin değil, gerçeğin
Özden özlüyorum seni
Her dakika altmış kere
Beri gel yüzün göreyim...

Yangın mı var
Bu ne telâş
İçimde...

Rüzgâr mı var
Eser bir yel

Ben günahkâr, ben kusurlar sahibi
Ne kadar yalvarsam affım için az...

Ben kulluğa fersah fersah uzakta
Çok kış görmüş, ısınmamış hiçbir yaz...

Her yanımda bin dert bana ne
Gelen vurmuş sîneme, aman ne mesele
Çürükmüş tutunduğum her dal, kime ne
Sevdana sevdalıyım, gerisi bana hikâye...

Aşkının kokusuna çıktım yola

Dertliyim, sadece kendimden
Bir haber yok sevdiğimden
Sesimi de duyuramadım ben
Hüzün arsasına kendim
Bir ev yaptım keder ve elemden...

Gitme
Üşürsün oralarda bir başına
Hem muhabbet kuşumuz da hasta
Kim okşar, bakar avucunda
Kime çiçeğim, nazlım der sonra...

Eline bak, ibret sunar:
Beş parmağın beşi bir mi? ..
Var yığın yığın insanlar
Düşüncesi, başı bir mi? ..

Kaşı var, gözü var herkesin

Mutluluktu damarlarımda akan
Öyle sendi ki tüm dünyam
Bakınca seni severdim aynadan
Biliyorum bitecekti bu rüyam...

Baktığın her an gözlerime

Ay parçasıydın,bekledik geldin bebeğim
Yalnız değildik artık; seni sevdik bebeğim
Şen ettin evimizi; baba,anne..dedin
Eşin yok; iyi ki kızımsın,iyi ki doğdun bebeğim.

Gittin, uzaklardasın
Bilmem ki sanki mutlu musun şimdi
Arkana bile bakmamıştın giderken
Ve şu an içim sızlarken
Yüreğim kadar ıssız kaldı İstanbul...