İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Bu kadar figan niye
Aşk ise sebep depremlerine
Üzülme, mutlu ol aksine
Biraz yıkansın ruhun aşk şuleleriyle...

Gıdan sevdiğinin gözleri olsun

Buruk bir sevince doğru yoldayım
Ayaklarım çekti beni bu yere
İstanbul olmuşum, İstanbul'dayım
Sevdamı tüttürür şu yedi tepe...

Baş başa kalmışım dertle, sevinçle

Dünüm
Görmediğim,bilmediğim
Yıllar yılı özlediğim
Gözlerinin sevdasıyla geçti...

Bu günüm

İnce sızılarla sızlarken içim
Kazanlar dolusu kopkoyu hicran
Dökülür üstüme üstten aşağı
Yaralar içinde sızlar yüreğim...

Akşamdan beridir her yanım acı

Kaçmak istedim saatlerin
Saniye saniye her tık'ında
Sensizliğin yoğunluğunda
Bilinmezlere kulaç atarak...

Kaçmak istedim

Buz dağının
Su yüzüne vuran bir dalgasıdır aşkım
Bir yansıma, bir ışıltı ister
Gece karanlığında, gün aydınlığında...

Zümrüt rengi bir dünyaya

Söyleşirim içimle
Şurdan, burdan, dünyadan
Kalbimden sevdiğimle
Konuşurum sevdadan...

Konuşurum aşk dili

Kara katran
Ateşte
Katı iken yumuşar...

Kara üzüm
Kaynayıp

İster ilân et afişlerde
İster gizle
Sırla, yüreğinde
Göçerken dünyadan bir kefenle
Yanında götürebileceğin tek şey
Sevgidir

Kolay değil küçüğüm seviyorum demek
Yüreğini ayaklar altına sermek
Ah... Bu yasaklar yasaklınım ben senin
Var mı böyle ölesiye sevmek..

Aşk sarmaşık gibi her yanı sarmalı