İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Ölüm
Gözümün önünde taptaze
Cumartesi iki dostu gömdük toprağa
Bir günde iki cenaze...

Ölüm

Aşkla yoğrulmuş hamurum
Dostluk ve sevgide kendimi bulurum
Yaşarım içimde her bir duyguyu
Paylaştıkça çoğalırım, bir çağlayan olurum...

Amacım paylaşmaktır gönül bahçemi

Sen
Yüreğime damlayan
Her damlamda saklısın...

Sen
Kararmış dünyamda

Yaşarım seni anlatamam
Kilitli sanki sözlerim, dilim
Takılır gözlerim gözlerine, kaçamam
Büyülenirim sanki, titrer yüreğim...

Boş gurura, başı boş inada mı teslim bu sevda

Bilerek kırmayız biz hiçbir kalbi
Dilimiz de dosttur içimiz gibi
Acı söz olsa da demir leblebi
Yutarız, tahammül ederiz ona
Bilmem ki ne ister bu felek bizden...

Mutluluk getiren haberci geldi
Aydınlık günlere bir bekçi gibi
Resulün can katan sevinci gibi
Ramazan müjdesi üç aylar geldi...

Karanlığa inat kandiller yandı

Savrulduk güz yaprakları misali
Neresinde kaybolduk bu aşkın
Başlarken bir rüya gibiydi sanki
Rüyamı kâbusa döndürdü her bakışın...

Özlüyorum hep sevdanla yüzdüğüm

Hatırla o geceyi
Sonbahar ağlıyordu sokaklara
Bir sen, bir ben
Bir de ayak seslerimiz sokakta...

O çok sevdiğim şarkıyı mırıldanıyorum:

Yazıyorum dertleşircesine
Ağlıyorum kederliymiyçesine
Gülüyorum muradına ermişcesine
Seviyorum sevilirmişcesine...

Şair değilim

Ümitsizliğin en derin çukurunda
İnsanı korkutan,
Sindiren
Parçalayan ejderler...

Yemeye, yok etmeye