İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Binlerce senli hatıra geçiyor
Özleminin yaşlarıyla gözlerimden
Hüzünlü bir mutluluk yeli esiyor
İyi ki sevdim, gururluyum sevgimden...

Gözlerim hasret kalsa da gözlerine

Rüzgâra nispet koşarak
Gelsen bir anda uçarak
Gurur dağını aşarak
Ümit ağacını biçsen...

Yakamoz olsan denizde

Çok gördüm açlıktan inleyeni
Sefalet çekeni
Bir o kadar da
Kavuştuğu an kavuştuğunu yitirip gideni...

Seyrettim

Rüzgârın esintisi
Uğultu değildir sadece
Bilirsin
Kokuları da getirir beraberinde...

Kapatıp gözlerimi

Git...
Gidebilecekken...

İstersen
Kal...

Kayboldum
Her kayboluşta sende buldum kendimi
Hasretin ömrümü kışa çevirdi vakitsiz
Sen bahar yaşadın başka baharlarda umarsızca...

Sahile vurdu sandalım

Kaf Dağı'nın ardından
Umulmayan bir anda
Zeytin gözlüm
Gül kokularıyla geldi...

Özlemimin özü

Adını yazmaktan aciz bir sarhoştum
Harflerinin arasında kaybolan
Aşkı sayfalara sığdıramaz oldum
Yazdırdı, söyletti sevdam...

Sevgimi kendime mi saklamalıyım

Her gülen yüzü sana sevdalı sanma
Sevdanın hasını tanı, aldanma
Aşk kazanında kaynarken anlamaz insan
Kalbini sakinleştirmeden hayale dalma...

Arala kapılarını hoşgörünün

Biterken getirdiği güzellikler
Yitirdiklerime mi ağlayayım
Varken ruhuma kattığı lezzetler
Tükenen geçliğime mi yanayım...

Kazanılan sevgi dolu yürekler her yanım