İbrahim Ethem Bingül Şiirleri - Şair İbr ...

Yüreğim takılı kaldı
Güneye uçan bir göçmen kuşa
Kalbimi alıp da uçtu
Beni yapayalnız bıraktı

Kuzeyin sert kışında

Yârin mahkûmu olmak
Ve sevmek müebbeden...

Kalbimdeki kıvılcım
Büyür de yangın olur
Aşk yangınım böylece

Kapım çalıyor bir tuhaf ve derinden
O da ne...Aşk mı gelmiş sahiden
Nerden çıktın, unutmuştum ben seni
Yoksa bahar mı geldi, kış gitmeden? ..

Ne sen sor bana ahvalimden

Bir bayram sabahı olsun
İçindeki çocuğun sesini dinle
Bırak kinlerin, küskünlüklerin solsun
Sesin neşesinde hüzünlü gönüller coşsun...

Gözünü açmakla kapamak arası hayat

Güzelim,
İstanbul gibi gözlerin
Ne kavgam biter seninle
Sürer sessiz,derin
Ne de sana hayranlığım,meylim
Yedi tepe gibi söyletir,yazdırır sevgin...

Rüyalarımda bile terk edemediğim
Vazgeçemeyip delice sevdiğim
Aşk öğretmenim,çitlenbiğim
Yoluna yaşamımı serdiğim

Sana gitme bile diyemedim

Kapadım,
Bütün pencereleri
Çektim perdeleri camın üstüne
Bakmıyorum dışarıya
Kapandım dışa,
Yalnızlığa yaslandım...

Senden aşktan kalan
Rüzğarlarla gelen melek fısıltıları
Anlatıyor bana aşkını
Nefesini benimle aldığını..

Rüzğarlar çoşuyor gönderdiklerinle

Sabrın sonu selâmet derler
Selâmette neler gizlidir
Çokları bunu
Bilmezler...

Sevgiyi dile dolayıp

Bugün rasladım sana
Hemde yıllardan sonra
Gittim eski yıllara
Yazıklar olsun bana

Bakınca o yıllara