Aç kollarını rüzgara karşı ey yar
Sarılsın sana da bahar
Haziranı getirmiş kucağına turnalar
Saçların da aşk kokusu var
Aç kollarını geceye karşı ey yar
Adını sen koydum
İçimdeki yalnızlığın
Seni yazdım
İsmini koyamadığım şiirlere
Duygularım demirden bir kafes
Tek acısın bükemediğim
İki yakan bir araya gelmez mi senin?
Bölmüşsün beni de iki'ye
Sağ yanım bura da sol yanım öbür yaka da
Ah'ım hep sana ,yok ki yatacak yerin.
Ne zaman kaçmak istesem senden
Akşam dolaşırken şehrin sokaklarını
Kapatır evlerin perdelerini bir bir
Sisler söndürürken sokak lambalarını
Gözlerinin içine süzülmüyorsa ay
Aklına beni getir
Gözlerin de fener olsam
Kalbin de söndürür müsün?
Bakışların da hasret olsam
Kirpiklerin de kavuşturur musun?
Duyguların yetim kaldığı zaman
Şiirlerin öksüz...
Boğazın da düğümleniyorsa kelimeler bensiz,
Ve uykularından uyanıyorsan apansız,
Demek ki ayrılmışız.
Hiç mi geceyle konuşmadı yüreğin
Hiç mi yıldızları söndürmedi gözlerin
Ya da maviliği çalabildinmi gökyüzünden
Sevgiyi yudum yudum içebildin mi
Sevdiğinin ellerinden
Her gün aynı resimle uyanmıyor muyuz?
Bu ağaçlar bu çiçekler
Gökyüzü başka mı?
Aynı suya değmiyor mu ellerimiz?
Aynı havayı solumuyor mu ciğerlerimiz?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!