Uyanır gökyüzü kış uykusundan
Bir gülümseme gelir maviliğe
Pembeleşir güllerin yanakları
Bahar gelince
Yeşili öper toprağın dudakları
Nazlı nazlı boyunu eğen selvi
Sanma ki yeşilliğin maviye değdi
Kış vursa boynunu uçursa dallarını
Yaprakların sana mı kalır
Şu dünyayı geçirsem zimmetime
Ey bahar
Ne güzel gülümsetiyor seni
Güneşin bakışları
Çekebilsem bende maviliğin
Yakasından şu kara bulutları
Görebilsem vuslatın koynunda
Belki bir gün uzanır saçlarına ellerim
Olurda gözlerinden bir damla yaş gelirse
Dokunsun yanaklarına pembe güllerim
Silinsin yüzünden hüzünler sevdiğim
Ben sana hep bir gülün kokusunda gelirim
Bir gün olur da aklına gelirsem
Benim için bir şiir yaz sevdiğim
Kalemin ucundan dağılırsa mürekkebin
Gözyaşlarından olduğunu bileyim
Bir solukta yaz bütün kelimeleri
Batarken eline gülün bir dikeni
Solduramıyorsan o gülleri
Bir camın buğusun da
Sayıklıyorsa nefesin hâlâ beni
Bil ki seninleyim
Ellerim de tütün kokusu
Yüzüm buğday sarısı
Dilim de ayrılık şarkısı
Gitti aklımın yarısı
Bir akşam üstü
Gündüzle gece arasında
Bir adımım
Ayakları çıplak
Güneşten kaçan
Soğuk bir gölgeyim
Biraz gri
Bir yansımayız seninle
Hisler aynasında
Uzayan gölgeleriz
Düşlerin peşinde
İki yağmur damlasıyız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!