Sen gökyüzünden eksilen mavi
Ben hüznün turkuazı
Koptu sevdamı ilikleyen
Aşkın düğmesi
Bir araya gelmez daha
Gökyüzüne ektim gülleri,
Her gün açarken göreyim diye seni.
Sen de onlara baktıkça göreceksin,
İçimde ki seni seveni.
Kuşların kanadına astım gülüşlerini,
Gül boynunu büker açmaz
Bülbül güle küser ötmez olur
Sabır kalemi tükenir yazmaz
Derman yetişir Hızır olur.
Çiçeksiz arının kovanı boş
Öyle doluyum ki seninle
Anlat desen anlatamam
Sığdıramam içimi bir cümleye
Toplasam dünyanın bütün çiçeklerini
Sarılabilir misin ki hepsine
Hangi vakit aklıma gelsen
Mutlulukla saklambaç oynarım
Kapatırım gözlerimi
Belki
Karanlıkta bulurum diye seni
Seni düşünürken
Önce gökyüzünü
Uyandırıyor güneş
Sonra içimde ki seni
Sen sabahlarım oluyorsun
Gönül gel seninle dalalım
Aşkın seyrine bu gece
Bırak mehtap uyusun
Yıldızlar sussun
Sokulalım duyguların koynuna
Usulce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!