Bir meşaleyim şimdi
Yokluğunun ateşiyle yanan
Susuz çöller gibi dilim
İsmini sayıklayan
Hasret perdesini çekmişim
Eğme başını yere gönül
Güneş küser gök incinir
Küstürme bülbülü güle
Gül solar dalı incinir
Tuz basma yaraya gönül
Sen gidince ,
Hayatımın en güzel manzarası da gitti
Gözlerimden.
Şimdi bakarım boş bir çerçeveye,
Hayal penceresinden...
Gökyüzünü ağlatan sonbahar
Bana da bırak bir damla hüzün
Ağlayayım seninle birlikte
İçimde kapanmaz yaralar var
Güneş vursa
Ay çekmiş beyaz çarşafını
Gecenin üstüne
Sen şimdi hangi rüyanın
Koynunda uyuyorsun kim bilir
Yıldızlar
Aşk ikliminin iki mevsimiyiz
Sen baharı ben yazı
Bir şiirin noktaları olmayan
Dizeleriyiz
Sen başı ben de sonu..
Sarılmışım ete kemiğe
Bir bedene can olmuşum
İki ayak bir başla
İnsan mı olmuşum?
Bu dünya yalancı bir yokuş
Sen kar'ın beyazı
Yüreğimin ayazı
Sen beyaz düşlerim
Kışlarımın gelmeyen baharı
Sen türkülerimin sesi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!