Hülya Gülmüş Şiirleri - Şair Hülya Gülmüş

Uyumuştum; uyandım
Korkulu bir rüya sandım
Meğer gerçekmiş olanlar
Şimdi umuda uyandım

Uzaktayken sevgililer

Oysa sen,
Bir gece gelmiştin
Kucağında kelimelerle...
Yoldaş olmuştun,
Benim uykusuz cümlelerime...
Ve ben gönlünü sevmiştim senin

Azalıyoruz birbirimizden,
Günler geçtikçe...
Eriyoruz zamanlarımızdan,
Saat saat, dakika dakika...
Önce kurduğumuz hayallerden,
Hayaldeki gerçeklikten,

Söylemeyi isteyip de söyleyemediklerim...
Anlamaya çalışmayana dinlettirdiklerim...
Dinlemek istemeyip de işittiklerim...
Duymak istesem de söyletemediklerim...
Hiç göremesem de sevdiklerim...
Ve isteyip de sevgi göremediklerim...

Var git deli gönül ben seni eyleyemem
Gönülden sevsem de sevgilim diyemem
Bensiz beni yaşarken kalmanı isteyemem
Olmayacak düşler için sana ümit veremem

Bu hayatın içine doğdum.
Türlü sıfatlarla "ben" oldum.
Küçücüktü beden libasım,
Çoğaldım, yenilendi kumaşım.

Bana hiç sorulmadı ki,

Onlarca kez yokoldum
Varolabilmek için...
Yokluklarla çok oldum
Yar olabilmek için...

18.02.2012

Gölgeyi sevmem oldum olası
Üşürüm yaz gölgesinde bile
Güneşli olmalı her bir yanım
Buralara yaz gelmedi hala

Ruhum üşüdü bedenim gibi

Yalnızlığın misafir oldu
Kalabalık yalnızlığıma...
Öylece oturup yanyana
Beraber söyleştik yalnızca

Tek hissetmekten yoruldun

Doğrudan yanayım, deyince
Yalan sevmezliğimi bilin
Aşk oduyla yananın dili
Aynı sözü söyler, bilirim.

Görmeden yanayım, deyince