Hüzün ve umutsuzluk yarışır bünyemde,
Rehavet, umutsuzluk yaradır sinemde.
Taht kimin kim geçecek öne?
Hüzün ve umut hep bir ikircimde.
Hüznün şiiri bu tebessüme yer yok,
Her gecenin sabahında güneş doğar,
Her baharda çiçekler açar,
Her kışın sonu bahara çıkar.
Ya rab bize her mevsim mi güz?
Bilemedikçe cevabını her şey ayrı giz!
Gözyaşlarından öpüyorum seni,
Genzim tuzlu tuzlu yanar,
Bilmezsin.
Sen dışına ağlarsın,
Ben içime dökerim,
Görmezsin.
Gözlemeci çocuklardık biz,
Elimizde dürüm, çomaç.
Gözlemeci çocuklardık biz,
Bir elimizde sapan bir elimizde topaç.
Saklambaç oynardık sokaklarda,
Her aşkım mevsimsiz, sonbaharda çiçek açmaz,
Tutunamaz yaprak dalında, üşür kuş uçmaz.
Sobada kestane oda dolusu sensizlik,
Sensizlik kimsesizlik, kimsesizlik sensizlik.
Baykuş öter damında evin, koyu karanlık,
Çiçek bahçesinde, gül goncasında,
Kadın kocasında güzel.
Sevgi, muhabbet mesafesinde,
Her şey yerinde güzel.
Er meydanında, buğday harmanında,
Nedir mühim olan,
Öylece yaşamak mı,
Kıyasıya yaşatmak mı,
Nedir mühim olan?
Güzel güzel konuşmak mı otoriteyle,
Yoksa inadına haykırmak mı,
Senden ziyade senin düşlerini özledim,
Seni değilse gülüşlerini özledim.
Hem aşkımı hem umudumu her dem gizledim,
Hâlâ mı gelmeyeceksin ey güzel sevgili?
Kar, kış, kıyamet, yağmur, çamur, boran, fırtına!
Kan ağlıyor gözleri yüreği nasır tutmuş,
Yılanı çıkarır sözleri niyeti zehir yutmuş.
Allah'ım neylersin böyle iki yüzlüleri,
Her biri bir köşe başında hasır tutmuş!
Sözüne düşmandır özü, lâkin iyi uyutmuş,
Ay bu gece de karanlık sen yoksun,
Soğuk yine gece üşüyor kalbim.
Mehtap bu gece de öksüz sen yoksun,
Üşür yine gece titriyor kalbim.
Beklemek yordu artık kırdı beni,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!