Zor zahmetli geceler,
Uykusuz, yarı baygın.
Ve sarhoş.
Ne mutluluk ne de eğlenceler,
Yorgun argın mutsuz, umutsuz.
Hüzün ve umutsuzluk yarışır bünyemde,
Rehavet, umutsuzluk yaradır sinemde.
Taht kimin kim geçecek öne?
Hüzün ve umut hep bir ikircimde.
Hüznün şiiri bu tebessüme yer yok,
Her gecenin sabahında güneş doğar,
Her baharda çiçekler açar,
Her kışın sonu bahara çıkar.
Ya rab bize her mevsim mi güz?
Bilemedikçe cevabını her şey ayrı giz!
Gözyaşlarından öpüyorum seni,
Genzim tuzlu tuzlu yanar,
Bilmezsin.
Sen dışına ağlarsın,
Ben içime dökerim,
Görmezsin.
Gözlemeci çocuklardık biz,
Elimizde dürüm, çomaç.
Gözlemeci çocuklardık biz,
Bir elimizde sapan bir elimizde topaç.
Saklambaç oynardık sokaklarda,
Artık hayallerimde yoksun,
Ümit beslemem sana.
Artık hayallerimde yoksun,
Hasret beklemem sana.
Oysa ben hep seni anardım,
Her sözümde, gözyaşımda.
Kalemimden dökülen gözyaşlarım...
Sizlersiniz benim arkadaşlarım.
Siz olmasanız bilmem n'aparım.
Sebepsiz güler sebepsiz ağlarım
Her aşkım mevsimsiz, sonbaharda çiçek açmaz,
Tutunamaz yaprak dalında, üşür kuş uçmaz.
Sobada kestane oda dolusu sensizlik,
Sensizlik kimsesizlik, kimsesizlik sensizlik.
Baykuş öter damında evin, koyu karanlık,
Çiçek bahçesinde, gül goncasında,
Kadın kocasında güzel.
Sevgi, muhabbet mesafesinde,
Her şey yerinde güzel.
Er meydanında, buğday harmanında,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!