Hilmi Yeter Şiirleri - Şair Hilmi Yeter

Zalimin varsa zulmü,
Mazlumun Allah'ı var dedik.
Bekledik Allah'ım bekledik o günü,
Bu köpek daha ne kadar yaşayacak?

Derdi düşmanlıktır dinime,

Fakir utanır da ekmeğinden,
Zengin kalmaz debdebe gösterişinden.
Garip verir de ekmeğini bir garibe,
Zengin günahın vermez zengine.

Acısı yoksulluktandır merhametimin,

Yâr bugün yine mahzûn,
Gülmez yüzüm.
Nazlanır pare pare,
Çare olmaz hiçbir sözüm.

Küçük cesaret büyük aptallık,
Enaniyet ne büyük ahmaklık.
Cılız cesaret dağ gibi cehalet,
Kahramanlık efsane cehalet aptallık.

Geçen günler solan güller,
Ağlar gönül zalim eller.
Takvim doldu, rüya son buldu,
Ruh cennette avundu.
Gönül zor dinler söz,
Nefse hevadır günah, cehennemde yanar öz.

Yansın cehennemde o kâfir,
Allah ehad vallahi bir vallahi bir.
Allah ehad vallahi bir,
Vallahi bir vallahi bir.

Yanan kor ateş değil kalbimdir,

Gözlerde ışıltı, ince fışıltı,
Gözlerde parlama, halkta hırıltı.
Garibanda öfke, halkta mırıltı,
Allah'ım senden bir medet merhamet.

Esti deli rüzgâr oldu kasırga,

Derdinle detlenme,
Dertten ağır dert var.
Derdinle büyüklenme,
Dertten büyük dert var.

Derde kapılıp edepsizlenme,

Fânî hayatta bir var yok,
Ancak ölüm var.
Şu yalanda bir var yok,
Ancak ölüm var.
Her zalimin zulmü çok,
Ancak ölüm var.

Doktora gerek yok,
Ben kendimi tedavi ederim anne.
Hem ne var biliyor musun,
Ben bütün hastaları iyi ederim anne.
Yeter ki sen beni sevdiğini söyle,
Hep söylediğin gibi.