Kalbinden vurduğun İzmir'in toplardamarıyım şimdi.
Kalbine götüren her yolu acemice dolaşmanın yorgunluğu üzerimde.
Ve bu semte her inişimde peşimden gelen akşam üstü kavuşmalarımız.
Denizin kokusunu her duyuşumda,dalgalarla her göz göze gelişimde ellerini hüsnüyusuflara teslim ediyorum.
Mobilyalarının altın varaklı olduğu kesin olan insanların oturduğu sokaktan geçerken
Biliyordum sevdiğim çiçeklerin onların evinde olmadığını.
O yüzden vazgeçtim o semte inmekten.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta