Düşünmek sevdaysa ateşler içinde yanmaksa
Benliğinden vazgeçip seninle yaşamaksa
Nasılsın diye sormasın bana artık hiç kimse.
Öldü benliğim; bedenim, ruhum yaşıyor seninle.
Göremiyorum kendimi parlak aynalarda.
Sen ateş, zaman benzin.
İkiniz,
Başıma Neron mu kesildiniz?
Yaktıkça yakıyorsunuz
Cılızlaşmış yüreğimi,
Senden başkasını görmeyen gözlerimi.
Yıldızlara benzer gözlerin,
Parlak
Ama benden çok uzak.
Ben, düşüncene tutsak.
Sensiz üzgün durur sokak,
Yüreğim korkak mı korkak.
Kara bir çarşaf kaplamış gökyüzünü.
Gece yarısına dönmüş gün yüzü.
Geveze rüzgar ıslık çalmaya başladı dışarıda.
Meydan okurcasına yüce dağlara,sert kayalara;
Göğe yükselen, ruhu alınmış, binalara.
Seni ne kadar sevdiğimi sorarlar.
Benim, sen olduğunu bilmiyorlar.
İkimizin bir olduğunu görmüyorlar.
Gökteki yıldızlar adetince
Severim, sende kaybolduğum seni.
Tohum ekersin toprağa
Çorak olsa da.
Bilirsin ki her doğan güneşin umut taşıdığını,
Bulutların merhamet yağdırdığını.
Gün gelir fırtınalar eser,
Küsme
mucizelerle dolu hayata.
Gömülme
köstebek gibi karanlığa.
Sağlık asılı duruyor geleceğin dalında.
Uzat başını bahar kokan dünyaya.
Teması ve konusu sen olan şiirim,
Aşkı anlatan nazım şeklim.
Seni anlatır şiirin her mısrası.
Senle yapılır tüm söz sanatları.
Kendisine benzetilen sensin.
Sildim tozlanmış yılları.
Yudumladım sımsıcak çayımı.
Karıştırdım eski defterleri.
Buldum taze kalmış albümleri.
Zihnim kanatlanıp gitti maziye.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!