Ööff öff, bu ne lan böyle?
Ne lanet bir gün..
Üstelik her yer çöplük gibi.
Toz toprak,
kırık dökük,
örtüsüz masa,
Yigit ölümü!
Hava gittikçe ağırlaşıyor,
Leylekler, Nil Havzasına çoktaan indiler bile!
Geride kalan Sığırcık Serçe ve Martılar,
Kanat çırpıyor açlığın havada ki zulmüne!
Kaçak dövüşüyorum öyle mi?
Bir sıkımlık canımla, ne halt etseydim ya
Kormayım öyle mi?
Baksana dağı deviriyor adımı!
Gözümde büyütüyorum öyle mi?
Memleketim, yokmuydu seni seven
Işin bilen gelir geçer yel gibi
Eyvaah ki eyvah dedirten bu düzen
Yıkıp gider Bendimizi sel gibi
Yukarıdan iner zulmü zalimin
Önce cahil,
sonra yoksul bıraktın
ve ayaklarım çorap içine girelden beri
kokuşmuş düzeninin hambalı oldum
Ne çok maruz kaldım, uyduruklarından
Issız yoldan geçerken
O ğün de gelecek dostlar, o günlerde!
Öfkenizden ateş sönmesin
ve isyanınız, Tamboradanda beter olsun!
Zafer çığlıkları ,
Yıldızları şahit tutsun
Güzelim,
Ceylanım!
On sekizlik sevdam
kırık kanadıma
Cellat kafayı takmış bir kere!
Pezevenkler yedi bölgemde,
Haliç Vadisinde
Erguvan çicekli bahçeler,
göz kırpıyor gülen geceme.
Pierre Loti, sus pus
Fransız ağlıyor
gönül ağrılarıma!
Niye susuyorsun Semra,
ufak umutlar için dayandım, kanatan acılarına
ve hep geberesi yanımı dövdüm yillarca
zaten alosuzum sana, onca yıldır!
Unuttun mu bugünü,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!