Şimdi, resmine baksam, mektuplarını okusam…
Yine canım sıkılır biliyorum.
Özlesem, her şeyden çok, özlemsizlikten bile…
Ve darılsam seni benden saklayan günlere…
Elini tutmak istesem,
Bitmek bilmeyen bir gecenin,
Sensizlik ilmek ilmek…
Sensizlik yapayalnız tek başına...
Ama hep benle!
Sensizlik saklı bende…
Belki de bir ömür…
Bugün seninle…
Seninle aynı olan,
Düşüncelerimizi, fikirlerimizi,
Duygularımızı ve mazimizi düşündüm…
Senden yalnız!
Görünen bir ufkun çizgisinden daha uzun,
Dün gece ağladığımı anımsıyorum.
Uykuda mıydım?
Değil miydim?
Bilemiyorum…
Unutalı o kadar çok gün oldu ki!
Bazı şeyleri,
Rüzgârın sesi dalgalara…
Kalbimin sesi bakışlarına…
Bakışların sanki ta uzaklara…
Dört bir yanım deniz…
Kalbine kürek çektim, dün akşam Bozcaada’da…
Sebepli sebepsiz,
Belki de düşüncesizce…
Gerçekten hiç düşünmeden…
Tabii beni değil!
İşte bu…
Sebebi bu…
Çocukluğuma gitsem şimdi…
Mevsimlerden de sonbahar olsa.
Ve…
Bir pazar sabahı olsa...
Herkesin hala uyuduğu...
Saatin sekizi mesela…
İçmişim dertliyim, seviyorum, aşığım.
Seviyorum diye mi bunlar?
Yaşamak çok güzelde desem…
Hiç güzel değil de desem…
İnanma!
Çünkü…
Ağlama,
Çünkü… Ne üzülmek yakışır sana, ne de kırılmak!
Ne de, “bitti” diyenlerin,
Yaşadığı dertleri, dert etmek!
Gülme,
Çünkü bazılarının ağlamaları yanında,
Şarkılar seni anlatsa ne olur?
Bütün dünya adını ansa ne olur?
Yağmurlar seni ağlasa,
Gökler seni gürlese ne olur?
Sigaralar sana yansa,
Bardaklar sana boşalsa ne olur?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!