Yalnızlık sarmıştı beni yine,
Sensizlik almıştı beni içine,
Bomboş ve kapkara bir gece,
İşte ben o geceyle birlikte,
Fark ettim…
Yıldızların, bana bakıp bakıp durduğunu,
Gizli aşk bu!
Söylenenleri şarkılardan ibaret sanır herkes,
İçimizdeki hislerimiz de olmasa!
Bilende olmaz duyanda...
Biliyorum...
Gelmeyeceksin!
O diyar, çok uzak diyar, diyeceksin…
Ben mi zulmettim?
Kalbinin yolunu uzak edene!
Sen,
Eskimiş o yüzünle,
Buralarda görünsen de,
Buralarınsın deseler de,
Buraların değilsin!
Sen insansın.
Ben, aptal, işe yaramaz, kendini beğenmiş!
Adi, karaktersiz,
Ve hiçbir şey bilmeyenin biriyim,
Veya değilim…
Siz, şu yargılaması hiçbir zaman yapılamayan,
Ve yapılamayacak olan hayatta…
Her yaşan yağmur damlasında,
Kar tanesinde,
Her güneşin açışında,
Ayın çıkışında,
Yıldızlara bakışımda,
Seni, seni aradım.
Yalnız başına,
Dolaştın mı hiç kapkaranlık bir gecede…
Yıldızların altında.
Ve…
Bomboş kalan dünyanda, dalıp düşüncelerine,
Özledin mi en kötü gününü bile?
Hafızasında;
Senin olduğun ilk anılardan bugüne, tüm anılarda…
Kim olsa unutamaz seni...
Olsa bile yaşanmışlık adına bir fotoğraf…
Anıya da gerek yok aslında!
Seni bilmek dahi yeter, inan!
İbaretsizliklerden ibaret,
Şu sonu ölüm olanda!
Ve yaşa diyorlar,
Gözlerimizi ilk açtığımız günde doğmak için.
Sevilme hakkımız olmadığı bu anlamsızlıkta…
Ve sebepsiz, sebepli…
Her yani bir ayaz basmış.
Yıldızlar bile üşüyor ellerim gibi.
Bir üşümeyen güneş ve…
Kimsenin bir anından dahi habersiz olduğu,
Yepyeni bir güne,
Göğü kana boğup,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!