Gönül bağım yazılmış da ezelden
Seni anlatırım şiirle gazel-den
Gel gavuşalım dersen tez-elden
Bir ömür yetmez, gel ahretliğim ol
Kurulunca sırat köprüsü öbür tarafta
Gün gelirde sana dair bir şeyler yazamazsam
Sana hasret gönül yollarımı bensiz yürürsün
Gönlünde bana ait olan bir yer kazamazsam
Ayakkabılarımı kapı önüne konmuş görürsün
Bir amin demeye mi geldin aşkın taifesiyle
Çiğ damlası gibi usul usul düş yaprağıma
Dayanamam bilirsin görmezsem seni
Ağlama gözyaşın dokunur toprağıma
Hak vaki olursa gözlerine göm beni
İstemem ne kefen nede mezar taşı
Anadan üryan hasretimle sana geldim
Bana bunca çileyi bilmem ne diye ördün
Anladım bu sevdaya en büyük engeldim
Bir hoş-sefa geldini çok mu gördün
Çekip giderim gözün arkada kalmasın
Ölmüş kurttan medet bekler ya Karabağlar
Ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar
Yatsın dursun kimi yerde kimi hanımlar kim beyzadeler
Bekle koca gönül seni bilmem ne azad eder
Konuşma sus Ey! Koca gönül susmak ha bana Ha-san”a yaraşır
Yorgun gönlümün vebalini kime yüklesem
Kapında kul köle olduysam haberin varmı
Gönül çilegahının son durağında beklesem
Dertten derde dolduysam haberin varmı
Gönül bahçenin ayrık otu belledin gittin
Ekmek derdine bölündü Ali Uzun
İkiye mi ayrıldı yüreğindeki hüzün
Baş ucunda oğlu Yunus iki gözün
Hak yiyenler doymasın be Alim
Ekmeğin bilmem kanmı oldu
Hasretinle inim inim yandı gönlüm
Daha da yanacak yürek mi bıraktın
Yılları saydım bahar yaz kış ömrüm
Yollarda duracak durak mı kaldı
Kahrımı yazacak kelime mi bıraktın
Dostlarım hasretini kağıda dök dediler
Ruhumdan ruhunu yırtıp sök dediler
Gönlümün bir yarısı sen bir yarısı ben
Çok dokundu sessiz sedasız gitmen
alın yazım, yürek sızım, elimde sazım, ıssızım, ocağım sensin
bereket mayası, elin ayası, sensizlik yası, şubatım sensin
ateşim, eşim, yoldaşım, sırdaşım, martım sensin
kolumsun, elimsin, dalımsın, lisanımsın, nisanım sensin
arımsın balımsın iki yarımsın mayısım sensin
çilemsin kıblemsin bilmem ki nemsin haziranım sensin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!