Hasan Arpaci Şiirleri - Şair Hasan Arpaci

Şu mezarda bir kahraman,
Öbüründe asil bakan,
Sarmaş dolaş yatıyorlar,
Ne takan var,ne okuyan.

Şu mezarda üç kağıtçı,

Oturup gece gündüz,hayaller kurmaktayım,
Yalvar yakar Tanrı’ya,çözümler sunmaktayım,
Adaletsiz zalimler,hukuku çalıyorken,
Ben fitne Kazan’ında,ah edip yanmaktayım.

Arpacı müslümanlar para pula alıştı,

Sarı çiçek,ela çiçek,mor çiçek,
Sensiz olmak gene bu gün zor çiçek,
Bu hikmeti hayra olsun yor çiçek,
İnanmazsan çayır,çimen at beni.

Toprak senin sular senin yanında,

Umudumu parsel parsel satanlar,
Helaline haram lokma katanlar,
Bir gün dar da,bir gün har da,yatanlar,
Lut’un kavmi gibi batacaksınız.

Büyümek bir andır gelip ve geçer,
Yürüsen konuşsan zevkler alırsın.
Patiği bağlamak meziyet ister,
Doğaya baktıkça renkler kaparsın.

Patlıcandık soydular,
İçimizi oydular,
Bir cabaya koydular,
Ateşlerde piştik biz.

Kabuklarım danaya,

http://dusunceuretelim.blogspot.com

Kimi para servet sever,
Kimi nar’a evlat sever,
Kimi Selçuk,Ahlat sever,
İnsan hâr dan hâre gider.

Kara gözlüm,can dostum,ondan mı bana küstün,
Odun diye toplayıp,yakarlar demedimmi.

Biz ısssız ormanların,kanatsız çocukları,
Umutları bitince,bıkarlar demedimmi.

Ayakkabım yırtık, delik olsa da,
Ben bir köy çocuğu arif oğluyum.
Sırtımda kabanım, paltom yoksa da,
Pir sultan izinde bir Köroğlu’yum.

Polis amca,
Kıyma bana,
Bak daha çok gencim,
Lütfen coplama...