Hasan Arpaci Şiirleri - Şair Hasan Arpaci

Yonca yaprağı üstüne,
Bir yurt kuralım.
Ülkeler ayrı,
Gövdesi aynı,
Kökleri;
bütün bir tarihi kucaklasın.

Bu bahar gene,
Kırlar yemyeşil.
Renk renk çiçeklere,
Cıvıl cıvıl kelebeklere,
Uçuşan meleklere,
Baktıkça doyamıyorum.

Ağlarsın sen,
Melek yüzlüm, ahu gözlüm,
Ağlarsın...
Ağlayıp ta yüreğimi dağlarsın.

Eğer sen;

Cehennem ateşiyle beni korkutuyorsun,
Yakalarsam içine atacağım diyorsun.
Benim seni andığım yerde değil misin? yoksa…!
Yarattığın kulunu bırakıp kaçıyorsun…!

H. Arpacı, 1979, Edirne

http://dusunceuretelim.blogspot.com

Bu günde sabah olacak,
Şafak doğdu doğacak,
Güneş yılan gibi sessizce,
Aşıklar diyarına,

Birlikte güldüğüm günlük dostlarım,
Sonbahar gelince çürüyüp gider.
Birlikte ağlayıp yaşlar döktüğüm,
O kadim canlarım eriyip gider.

İnsan bu şekil den şekile atlar,

Bu gün,
Kışın tam ortası.
Güneş papatya gibi,
Parlak ve sıcak.
Birazdan çiçekler,
Allı pullu açacak.

Bir kız bana cahil dese genede,
Kızılmaz güzelin düşüncesine,
Emeğe saygının bittiği yerde,
Vah vah demek için zaman varmıdır.

Parayla tartarsan sevgi’yi bu gün,

Bir dünya ya baktım bir de ölüme,
Bir haya ta baktım bir de gönlüme,
Dünya boş,ölüm hoş,gelecek elbet,
Haydi kaderine biraz gülümse...

Hasan Arpacı,2020,Üsküdar

http://dusunceuretelim.blogspot.com

Hayata bakarak,coşar,taşarım,
Aldırmam her şeye,biraz kaşarım.
Mezarda yatanlar,toprak olanlar...
Para derim;kimse duymaz,şaşarım !