Hasan Arpaci Şiirleri - Şair Hasan Arpaci

Duydunuz mu aziz dostlar,
Aşkın gücün kudretini.
Bildiniz mi aziz dostlar,
Maşukların heybetini.

Sevgi yoksa yüreğinde,

Her mevsim eriyen buzlu karları,
Kağıt hazır ama kalem yazmıyor.
Garibin,mazlumun âhû zarları,
Yürekler dağlıyor,âlem bilmiyor.

Tarlada tohum bekler,
Serçe kuşlarını gözetlerdim.
Her öğle yemeğimde,
Kanadı kırık bir karga gelir,

Heyy arkadaş;
Yükseklerde uçarken,
Kafasını kaldırıp bakanları,
Selama duruyor sanırsın.

Bir dağın başında dünyaya geldik,
Cehalete din dir diye inandık.
Kafamız tarumar beynimiz suçlu,
Kah hoca,kah imam,hep kandırıldık.

Hasan Arpacı,1976,Ankara

Bize cennet vadedip,kandırıp uyuttular,
Kendileri dünyayı,havuduyla yuttular.
Biz dünyayı sorunca,cehennem göstererek,
Töre,adet ne varsa,getirip dayattılar.

1982,Ortalıca,Tosya

http://dusunceuretelim.blogspot.com

Hukuk;siyasetin emrine girmiş,
Kanunlar hukukun kanını emmiş,
Adalet baltası yam yam elinde,
İsa’yı bulunca çarmıha germiş.

Ne şeklim var ne şemalim,
Bilinmez ki hiç cemalim,
Adım sanım okunmasın,
Budur zaten tek hayalim.

Gönlün paslanırda ruhun kanarsa,
Bir acı,bir elem,bir keder vardır.
Yağmurlu bir günde yürek yanarsa,
Alemden aleme bir sefer vardır.

Kara bulutlara aldırma bu gün,

Bir güzele selam verdim,
Kapris yaptı, döndü bana.
Buyur benden çiçek dedim,
Dudağını büzdü bana.