Halil Çolak Şiirleri - Şair Halil Çolak

Hep hüzünlü bakar senin gözlerin?
Ne zaman gözlerinde ışık yanar?
Bakışında beni üzen bir şey var;
Bakınca sana soluyor umutlarım...

Dinler arası diyalog diye MİLLETE masal anlatırlar,
Hangi mantığa göre bunlar yabancıya toprak satarlar,
Köylünün bilinçli olarak tarımdan uzaklaştırılması,
Banka faizi ile inim inim inleyerek insanımızın ezilmesi,
Dış borçla ticaret yapılması,durmadan açık verilmesi
Türk dilinin televizyonda,internette,basında bozulması,

Gönül gözü görmese eğer.
Görmeyen göz hepsini üzer
Seven gönül her şeye değer.
Gönül sevdiğini bulursa güzel

Halil Çolak 3.ll.2005 Ankara

Konuşsam bir türlü, sussam bir türlü
Hazmedemiyorum adaletsizliği bir türlü
Yüreğimde durmadan büyüyen ayrılık sızı
Vatanıma ayrılığı sokan eler kırılsın.

Kaçsam duymamak için şehirden uzağa

Düşmanın silahla alamadığı yerleri benden,
Satıyorlar toprağı düşmana hiç düşünmeden,
Dedem neden öldü Çanakkale’de neden neden?
Burası benim Vatanım mı? Yoksa başka Vatan mı?

Biricik güzelim sen gül yüzlümsün
siyah saçların kömür gözlümsün
Canımın parçası benim nazlımsın
Gidip’ de babanı,ananı unutma kızım

Nazlı kızım bu gün yuvadan uçtu

Tabtuk dergâhına gel bizde varalım,
Yanan Yunus gibi can feyiz alalım
Biz deli gönlümüzü orya verelim,
Yunus bandığı bala, bizde banalım...

O nasıl gezdi; iki Arşı âlâyı,

Seni sevdiğimi bilmiyormuşsun ey ahu gözlüm
Aşk mabedimde seyran ederken ben seni gördüm
Lale,sümbül,mor menekşeye de ben seni sordum
Dediler gönül gülün göçtü gitti kırgın gitti sıladan

Dedim ben ondan doya doya asla murat almadım

Bir gün anlayacaksın ama çok geç olacak
Her yerde arayıp haline hep ağlayacak
Sen yalan sevgileri geçte olsa anlayacak
Sahte dostlardan kurtulup gerçeği görecek
Çıldıracak delice beni arayacaksın

Hep ağladım benim ana vatana
Cihana hükmetmiş ulu ecda
Toprakları kanıyla sulayanlara
Elimi kaldırdım da onlara duaya

Yok bunun gibi cennetten vatan